The Forgotten LOVE (COMPLETE)

Chapter 46

Aestine's Pov

Kinakabahan ako. Ngayon kasi ang punta ko sa bahay nina Max at ipapakilala ako sa pamilya niya. Mag-isa lang ako at naiwan ang mga magulang ko lati si Yok sa bahay nang grandparents ko.

Ayon kasi sa kwento niya, nakakaintimidate daw ang dad niya kaya kinabahan naman ako. Baka hindi niya ako magustuhan para kay Max kasi diba? Si Leanne ang pinagkasundo sa kanya pero pareho silang ayaw at may ibang gusto. Ako ang gusto ni Max at si Leanne naman ay iba.

*Kringg*

Nagring ang cellphone ko.

"Hello, Max?"

"Hey." nakakainlove talaga ang boses nang mokong na 'to. Boses palang nanggihina na ako. Ano nalang kaya kapag nagkasama na kami. Baka bibigay na ako. "Nasan kana?"

"Malapit na. Excited ka masyado."

"Yeah, very."

Shet!! Gusto kong sumigaw sa kilig. Pero syempre hindi pwede baka akalain ng driver na naghahatid sakin na baliw ako.

"Yeah, I know. Just wait for me there. Kay?"

"Okay. I'll wait."At binaba ko na.Ilang minuto pa ang binilang ko bago kami makarating sa bahay nila.

"Where here, Miss."

"Thanks."

"Shall we fetch you later, Miss?"

"I'll text you up."

Tumango siya at umalis na. This is it. Kaya mo 'to Aestine.

Napabaling ang atensyon ko nang marinig kong bumukas ang pintuan.

"Syler."

"Max."

Lumapit siya sakin at niyakap ako. Haay ang sarap kapag nasa bisig niya ako.

"I really miss you."

"I miss you too."

Kumalas siya sa pagyayakapan namin at pumunta kami sa kitchen. Nandoon na ang buo niyang pamilya.

Sh*t kinakabahan ako.

Nahalata siguro ni Maxwell na kinakabahan ako kaya hinawakan niya ang kamay ko. Mahigpit ang pagkakahawak niya.

"Don't be, I'm here." tumango lang ako sa sinabi niya.

"Oh, they're here." ang mama niya ang unang nakakita sa'min.

Napatingin ako sa babaeng nakaupo sa kanan ng mama niya. Leanne. Nandito siya.

"Good Evening, mam" bati ko sa mama niya. Ngumiti siya sa'kin.

"Good Evening, sir." bwisit! Nakakakaba kapag ang ama niya na ang kaharap.

Tumingin siya sa'kin nang seryoso bago magsalita.

"Good Evening, please have a seat." tinulungan akong maupo ni Maxwell.

"Thank you." sabi ko saka umupo siya sa gilid nang kanyang ama.

P*ta! Ba't pakiramdam ko sasabunan ako ngayon.

"Ok, let's eat." anunsyo nang ama niya kaya kumain na rin kami.

Pakiramdam ko bawat galaw ko ay may nakabantay. Hindi ako makagalaw nang mabuti.

"You okay?" bulong na tanong ni Maxwell.

"Not so." I answered honestly. Ngumiti lang siya sa'kin and he mouthed 'I love you' to me. I smiled at him.

After naming kumain ay ang ama na niya ang nagtanong.