MAHKUM

BÖLÜM 11- OKUL

İri gözlüklerin sahibi olan turkuaz renkli saçlarını sıkıca topuz yapmış kadına bakakaldım.

Carlox'a bir hışımla döndüğümde hemen kendini savunmaya başladı.

"Bütün yol bana soru sormakla o kadar meşguldün ki sana açıklayacak zamanım olmadı."

Sanırım bu çocuğun benden korkması hoşuma gidiyordu.

Ellerim belimde onun uzun boyuna karşılık yüzünü görebilmek için başımı iyice yukarı kaldırdım. Ben bu kadar zorlandıysam Fiona'nın çekeceği sıkıntıları düşünemiyordum bile.

"Ben zaten bir okul okuyorum. Hem de üniversite..."

"Kültür üzerine okuyorsun, evet, bunları biliyorum Rose ama artık o eğilimlere ihtiyacın yok," diyerek telaşla araya girdi.

"Ne demek istiyorsun?"

Carlox zor bir işe başlayacak gibi sesli bir şekilde nefes aldı.

"Gücünün farkında olmanı istiyoruz. Kendini tanıman için bu konuda eğitim alman şart."

Histerik bir şekilde kahkaha attım. Daha ne kadar beni burada tutmayı planlıyorlardı ki? Ama Carlox sonunda öyle bir laf etti ki belki de bu her şeyi değiştirirdi.

"Günün birinde onun karşısına çıkarsan güçlü olmak istemez misin?"

Rafael'in. Ya da Faraji'nin ya da babamın saklı birçok kimliğinin karşısına çıkacaktım. Arkama baktım. Sabırsızlıkla beni bekleyen kadına ve okulun içine baktım.

Onu böyle bulmayı hiç hayal etmemiştim.

Kimdi Rafael?

Ya da ben kimdim?

Carlox'a baktım tekrar.

"Kimim ben?"

Sanki geldiğimden beri ilk defa akıllı bir laf etmişim gibi yüzü aydınlandı.

"Gel hadi," dedi hafifçe gülümseyerek. Onu takip ettim. Bizi karşılayan kadın önden gidiyordu. En sonunda bir kapının önünde durduk. Anladığım kadarıyla müdür odasıydı.

Kadın önden hızla giderek masasının yanında ki bir dolabı açtı ve bir dosya çıkardı. Dosyayı masaya atıp sandalyesine yerleşti. Bizde Carlox'la masasının önünde ki karşılıklı sandalyeye yerleştik.

Kendimi okula velisi tarafından kayıt olunan ilkokul çocuğu gibi hissettim. Carlox'un ise yüzüne renk gelmiş gibiydi. Okul konusunda sorun çıkarmadığımdan dolayı memnun olmuş olmalıydı.

Kadın dosyasını telaşla karıştırırken bir yandan kafasını kaldırmadan konuşuyordu.

"Helmes' e defalarca kayıt süremizin dolduğunu söyledim ve tabii ki yine beni dinlemedi," dedi sıkıntıyla soluyarak.

"Yapma ama Elyhi, bize ancak sen yardım edebilirsin," dedi Carlox.

Elyhi ilk defa başını kaldırdı ve lila renginde ki gözlerini Carlox'a sertçe dikti. "Bu sefer bir tek yemek davetiyle kurtaramazsınız," dedi.

Carlox kibarca gülümsedi. "Diğerleriyle konuşacağım," dedi. Birden Elyhi'nin yüzü soldu. "Yardımcınız Balga'nın öldüğünü duydum. Çok üzgünüm, Carlox. Okulu terk etmeden önce burada çok büyük başarılara imza atmıştı."

"Bizde çok üzüldük, Elyhi. Talihsiz bir kazaydı. Karin, Balga'nın dünyada ki bir trafik kazasına karışmasından dolayı kendisini sorumlu tutuyor. Şu an Karin'in de nerede olduğunu bilmiyoruz. Bir şey duyar veya görürsen bize haber ver hemen olur mu? Zaten Balga'yı kaybettik birde Karin'den olmak istemiyoruz."