MAHKUM

Bölüm 45 İSYAN

Helmes'in ismini duyar duymaz nefesim kesildi. İçimden bir ses hiç iyi şeyler olmayacağını söylüyordu sanki.

Kral, "gelsin," deyince derin bir nefes aldım. Kapıların açılma sesi kulaklarıma kadar ulaştı. Ardından ise kendinden emin güçlü ayak sesleri geldi.

"Kralım."

Gözlerimi yumdum. Bu kalın ses Helmes'e aitti. Ses tonu hem itaatkar hem de isyankardı.

"Helmes," dedi Kral memnuniyet dolu bir sesle. "Açıkçası sarayı gururlu bir şekilde terk ettiğin zaman bir daha buraya adım atmazsın sanmıştım." Aslında bu laf Helmes'in gururuna atılan bir tekmeydi. Gözlerimi yumdum. Helmes'i biraz tanıyorsam bu laf onu zedelemiş olmalıydı.

"Kralım," dedi Helmes yüksek sesle. Bu kadar gür konuşmasının nedeni belki etrafta ki herkesin bu konuşulanları net duyması içindi.

"Hem ben, hem ailem yıllar yılı sizin sarayınızda, sizin hizmetinize nail olduk. Annem sarayın birçok kadının doğumuna yetişen bir ebe, babam ise sizin sadık kolunuz oldu."

"Ailenden ve onların hizmetinden her zaman memnunduk Helmes. Onların ölümü hepimizi yasa boğdu ama senin sarayı terk etmen yasımızı daha da derinleştirdi. Seni kaybetmek hiçbir zaman istemedik, bilirsin."

"Kralım," dedi Helmes tekrar gür bir sesle. "Biz buradan giderken kağıda dökülmese de büyük bir anlaşmamız vardı, iki kıta arasına keskin bir çizgi çizdik."

"Evet Helmes. Yoksa gönderdiğimiz elçiler ve Silvayta dışında sınırları aşan mı oldu?" Kralın sesi oldukça imalıydı.

Derin bir sessizlik oldu. Herkes nefesini tutmuştu sanki.

"Hayır Kralım," diyen Helmes'in sesini duydum sonunda. İçimde ki panik dizginlenemez bir şekilde arttı. Bu işin sonu hiç de düşündüğüm gibi ilerlemiyordu. "Hayır Helmes," diye fısıldadım sonunda kendi kendime.

"Kuralları biz çiğnedik," dedi Helmes zor duyulan bir sesle.

Benim yüzümden.

"Ve," dedi Helmes gergin bir sesle. Ama devam edemedi. Ne söyleyecekse bunun onu zorladığı çok belliydi. "Onları affetmenizi talep ediyorum sizlerden."

Tam o esnada Fararji'nin sesi yankılanarak isyan etti. "Asla. Kurallar açık. Kim sınırları izinsiz aşarsa, idam edilir."

"Faraji," dedi Kral tehditkar bir tonda. "Sana söz hakkı verilmedi. Benim üzerime söz mü söylemeye yelteniyorsun?"

"Asla Kralım. Bir an boş bulundum. Affedin."

Kraldan cevap gelmedi. Hiçbir şey göremediğim için herkesin yüz ifadesini hayal etmeye çalışıyorken Kral tekrar konuştu.

"Bunu neden yapayım Helmes? Kuzenin Almatch, torunuma, Prenses Palina'ya haddinden fazla yanaşmasına rağmen, ona bir kez şans verdim. Şimdi ikinci şansı neden vereyim, söyle bana. Ayrıca hazineme göz diken bir kız da varken yanında. Ancak Carlox için tüm affını bir kez olsun kabul edebilirim."

Gözlerimi yumdum. Yolun sonuydu işte. Helmes bunun üzerine ne yapabilirdi ki?

"Kralım," dedi Helmes tekrardan. "Köleniz olmaya hazırım. Bırakın onları, gitsin, ben ise bundan sonra tüm bedenimi, tüm ruhumu size adamaya hazırım."

Hayır! Hayır Helmes!

"Bir daha terk etmemek uğruna mı?"

Başımı hafifçe kaldırıp kralın önünde duran Helmes'e baktım. Bir dizini kırarak çöktüğünü fark edince dudaklarım aralandı ama konuşamadım. Helmes başını dizine dayadı.