Bölüm 30 YARGI

314 44 13
                                    

"Biliyor musun Helmes, bazen unvanın mı daha büyük yoksa egon mu diye düşünüyorum."

Güldü. Belimi daha da kuvvetli sardı.

"Ee sonuç?"

"Daha karar vermiş değilim." Sonra etrafıma bakındım. "Bu arada bu parçaların eski parçalar olduğunun farkındasın değil mi?"

Başını salladı. "En güzeli bunlardı."

Sonra bir parmağını kaldırdı. "İşte en sevdiğim çalıyor."

Güldüm.

"Ne?" dedi kabaca.

"Hiç, sadece bu çok garip," dedim ve koltukta oynayan Almatch'e baktım. Kendinden geçmişti.

"Bu sefer dansı bana bırak," dedim Helmes'e kararlı bir şekilde dönüp. Şaşkınlıkla bir kaşını kaldırdı ve defalarca izlediğim klipteki gibi bedenimi ona yasladım ve kalçamı bir sağa bir sola kıvırarak Helmes'le ileri geri gidip müziğe uyum sağladık. Bu esnada da konuşmaya devam ettik.

"Carlox'a ne dedin?"

"Senin beni tercih ettiğini," dedi başını gururlu bir tavırla kaldırarak.

Geriye doğru iki adım atarken, "o ne dedi?" diye sordum gülümseyerek.

"Hiçbir şey," dedi bir omzunu kaldırarak.

"Nasıl yani? Öylece kabul mu etti?" diye sordum aklım karışmış bir halde.

Beni tekrar yere yatırdı. "Ne oldu? Hayal kırıklığına mı uğradın?"

"Tabii ki hayır. Sadece şaşırdım."

Beni ayağa kaldırdı. Başım dönmüştü. "Başka çaresi yoktu. Kabul etmek zorundaydı."

Dans etmeye devam ettik.

"Onu kaybetmekten korktuğunu sanıyordum."

"Evet ama seni de kaybetmekten de korkarım Rozzz. Hem de çok korkarım."

Onun bir anda ciddileşen yüzüne dikkatlice baktım. "Ne var?" dedi ters ters.

Gözlerimi kıstım. "Sen değiştin."

"Herkes değişir Rozzz. Sen de değiştin."

Dalgın dalgın başımı salladım. "Ben de değiştim."

Buraya ilk geldiğimde ki Rose yoktu artık.

Ona baktım dikkatlice. "Peki sana bir soru."

"Sor bakalım," dedi.

"Bunları Zildana'ya da söyledin mi?"

Yüzü bir anda kül gibi oldu. Dişlerimi öfkeyle sıktım ve hemen, "cevap verme," dedim. Anlayacağımı anlamıştım. İçimden geçenleri okumuş gibi kaşlarını çattı.

"Kim bilir ne anladın," dedi kısık bir sesle. O sırada müzik bitmişti. Madonna'dan eski bir parça çaldı. Hemen ellerimi Helmes'in geniş omuzlarından çektim.

Yüzüme dikkatlice baktı ve yavaşça başını eğdi. "Zildana genç kızlığa adım attığından beri bana aşık bir cadıydı. Sarayda yaşayan bir beslemeydi. Ona karşı bir şeyler hissetmedim hiçbir zaman Rozzz. Sana yalan söyleyemem, çok çabaladım hissetmek için."

"Neden çabaladın ki?" diye sorarken sesim suçlayıcı çıkmıştı. Oysa ki duygularımı bu kadar ifşa etmek istememiştim.

"Bilmiyorum," dedi sanki bu yeni aklına gelmiş bir şeymiş gibi. "Sadece sevilmeye ihtiyacı vardı."

MAHKUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin