SIRR-I KADER

FİNAL

Alya'dan...

Bir zamanlar kendi başıma verdiğim savaşlar vardı. Yorulduğum ama sorumluluktan kaçmadığım savaşlar.

Yıllar geçtikçe aslında büyüdükçe her şeyle olan savaşımız bitiyordu.

Bende büyümüştüm öyle bir büyüme ki hayatın bana en büyük darbeyi attığı yerden hem de...

Irmak ve Karan'ın emanetine elimden geldiğimce sahip çıkmaya çalışmıştım ama bugün sanırım bende yorulmuştum.

Şikayet mi bu yoksa isyan mı bilmiyorum ama içimde bir yerlerde hangi günahın bedeli diye sormadan edemiyordum.

Mahinur okula başlayalı tam olarak 3 ay olmuştu. Okuldaki arkadaşlarıyla sosyalleşemiyordu. Kimseyle konuşmuyor tamamen uzak kalmayı tercih ediyordu.  Öğretmenleri bizi bu durum için çocuk ruh hastalıkları uzmanına yönlendirmişlerdi.

Mahinur doktorların gözetiminde davranış ve hareketleri incelenerek muayene edilirken Gencer ile birlikte büyük bir sessizliğin içinde kayboluyorduk.

Bakışlarımız birbirine değdikçe gözlerimin dolmasına hakim olamıyordum.

Mahinur belki bizim kanımızdan değildi ama canımızdan öte olmuştu.

Doktor içeri girer girmez kendimi toparlayıp söyleyeceklerine kendimi hazırladım.

"İlk izlenim olarak Aspenger Sendromu belirtileri gözlemledik."

Şaşkınlıkla doktora bakarken Gencer konuştu.

"Daha açık ifadelerle tanımlayabilir misiniz."

"Otizm spektrum bozukluğunun bir çeşidi diyebilirim."

Yaşadığım şokla aniden öfkeyle konuştum.

"Mahinur 6 yaşında dediğiniz hastalık için daha erken yaşta ve belirtileri olması gerekmez mi? Sadece içine kapanık ve sessiz bir çocuk o nasıl hemen teşhis koyabiliyorsunuz."

Gencer sakinleşmem için yanıma gelip elimi tutarak beni durdurdu. İkizlerimize hamileydim ve benim bu durumdan etkilenmemi istemiyordu.

"Aspengerli bireyler 3-4 yaş gibi erken dönemde tanı alsalar da genellikle okul çağından önce tanısını koyabilmek çok mümkün olmamaktadır. Bunun sebebi, sosyal hayattan uzak olmasıdır. Okul dönemiyle birlikte sosyal hayatın içindeki davranışları netleştirmektedir. Aspenger sendromu olan çocuklarda dil-konuşma gelişimi ve zeka düzeyi normal hatta üstün seviyede olabilmektedir. Böyle bir durumda fark etmemeniz gayet normal."

Doktorun açıklamasına karşı içimde fırtınalar koparken dışım sessizliğe bürünmüştü tam bu sırada Gencer konuştu.

"Nasıl bir tedavi yöntemi izleyeceksiniz?"

Doktor tekrar yanıt verdi.

"Bir tedavisi yok. Ayrıca Aspengere sahip bütün bireylerin hepsine uyan tek bir tedavi yöntemi de yok."

Gencer ve doktor arasındaki konuşmalar sürüp giderken bütün bilgileri aldık. Doktor bize bu süreçte yardımcı olacağını söylese de benim içim rahat etmemişti.