Düzenlendi.
Bukre
Serkan'a "Görüşürüz" dedikten sonra eve girdim.
Birkaç gün olmuştu yabancı beni engelleyeli.
Garip hissetmiştim.
O günden beri Serkan'la konuşurken hep yapmacık gülüyordum.
İçimden gelerek hiç gülmemiştim. Serkan hep beni evime kadar bırakıyordu ve belki de benimle yakın olmak istiyordu.
Bilmiyordum ama ona beynim hiç zaman harcayamıyordu.
Beynimde hep yabancı vardı.
Nasıl ona bu kadar çok alışmıştım? Yada ne ara bu kadar onunla ilgilenir olmuştum?
Ama biliyordum. Herkes gibi gideceğini biliyordum.
Biliyordum işte onun da herkes olacağını.
Peki neden bilmeme rağmen ona bu kadar kaptırmıştım kendimi. Neden alışmıştım.
Neden o gitmeyecekmiş gibi gelmişti.
Doğruymuş.
Herkes gidermiş.
O da gitti.
Artık bir yabancı.
Ve belki de hiç tanıdık olmamıştı.
~~~
'Gitmiş olan herkes neden herkesten daha yakın gelirdi ki,
Neden o yabancı bana bu kadar tanıdıktı.
Neden ona bu kadar alışmışken çekip gitmişti?
Kahretsin neden bu kadar alışmıştım.'
Tittreyen telefonumla hızla elimdeki kalemi bıraktım.
Yabancı?
Serkan: Bukre
Gizli değil.
Bukre: Efendim?
Serkan: Naber
Bukre: İyi sen?
Serkan: İyi :))
Bukre: Yarın konuşalım mı? uyuyacağım da.
Serkan: Olur. İyi uykular
Whattsappdan çıkıp yatağıma uzandım.
Öylece düşünürken sonunda uykuya dalmıştım.
~~~
Sabah uyandığımda fazlasıyla halsizdim.
Bir şey yapacak halde değildim. Ama okul vardı.
Hızla giyinip servisi bekledim ve sonunda gelmişti.
Okula geldiğimde telefonuma mesaj gelmişti ama ben ona bakmadan sadece kitap okumaya dalmıştım.
Çünkü mesajı atan yabancı değildi emindim.
Neden bu kadar alışmıştım ki ona,
Şimdi neden yokluğu koyuyordu.
Neden bir sızlama hissediyordum, hemde tam sol yanımda.
Öylece kitaba bakıyordum, okuyamıyordum.
Yabancı, naptın sen böyle?
Nasıl kitaplarımdan ayırdın beni?
Üstelik tek dostum onlarken.
Haklısın artık bir dostum daha var,
Serkan.
Elime telefonumu alıp interneti açtım.
Bir anda gördüğüm bildirimle öylece kalakaldım.
Yabancı: Gidemiyorum işte.
Yabancı: Ben senden gidemiyorum.
Yabancı: Seni bu kadar çok severken, senden gidemiyorum. Sana bakarken son bakışımmış gibi bakarken gidemiyorum, birkaç gün yazamadım, hani şu gururum yüzünden,
Yabancı: Ulan nasıl özledim anlatamam.
Bir anda yüzümde tebessüm oluşacakken bana sarılan kollarla kendime geldim.
Bana sarılan Serkan'a şaşkınca bakarken elimdeki telefon titredi.
Yabancı: Ama tabi sen beni özlemedin.
Yabancı: Çok güzel sarıldı sana.
Yabancı: Tıpkı hayallerimdeki sana sarılışım gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YABANCI (Tamamlandı)
Teen Fiction"Herkes televizyondaki dizi kahramanları kadar şanslı olamıyordu ne yazık ki. Bazımız sakat doğuyor, bazımız anne babasız... Benim hikayem, ilk doğduğum gün yazıldı. Henüz bir çocukken bile, babam tarafından sevilmedim ben. Hayata yenik başkamaktı b...
