Düzenledi.
Bukre
'Ne zaman bitecek bütün bu bilinmezlikler, ne zaman gerçekten mutlu olacağım yoksa sabır etmem gerektiğinin farkında mı değilim?
Gerçekten merak ediyorum,
Bir gün birisi beni sevecek mi?'
Son cümlemi de yazdıktan sonra içimdeki ses adeta bağırarak 'hayır' dedi.
'Seni kimse sevmeyecek.'
Üzerime hırkamı aldığımda kütüphane kartımı aramaya başladım.
Ama bir türlü bulamıyordum.
Okuldaydık ve ben kütüphane kartımı hep aynı yere koyardım.
Ama şimdi yoktu.
Sınıfa adının Serkan olduğunu bildiğim 12. Sınıflardan bir çocuk girdiğinde elindeki kartın benim olduğunu gördüm.
Sırama doğru gelip bana baktı.
"Merdivenlerde düşürmüşsün ben de getireyim dedim" dedi.
"Saol." dedim kısaca.
"Ben Serkan bu arada, nasılsın Bukre."
Adımı nerden biliyordu?
"İyiyim sen?" dedim
"Bende iyi" dedi ve bekledi.
Neden yüzüme öylece bakıyordu.
"Ee eve tek mi gidiceksin?" dedi.
"Evet, her zaman tek giderim." dedim biraz da olsa gülümsemeye çalışarak.
"Sana eşlik etsem sorun olur mu?" dedi.
"Evlerimiz yakın mı ki? Ya da benim evimin nerde olduğunu nerden biliyorsun ki" dedim merak etmiştim.
"Şeyy" dedi ve ensesini kaşıdı, biraz bekledi ve cevap verdi.
"Evlerimiz yakın yani ben eve giderken görüyorum seni." dedi gülerek.
"Anladım." dedim gülümseyerek.
"Ee sorgulaman bittiyse birlikte gidebilir miyiz okul çıkışı" dedi yine gülerek.
Hafif güldüm. "Sorgulamadım sadece merak ettim. Olur gidelim." dedim.
Ardından son derse girdik.
Derste boş boş oturmak yerine test çözerken telefonum titredi.
Elime alıp mesaja baktım.
Yabancı: İyi kaynaştınız Serkan'la.
Yabancı: O kadar gülümseyecek ne vardı ki anlamıyorum.
Bukre: Ne oldu? Kıskandın mı?
Yabancı: yok kıskanmadım.
Yabancı: Tabi ki de kıskandım.
Yabancı: Gülüşün bu kadar güzelken kıskanmamak elde değil ki.
(Görüldü.)
Öylece baktım mesaja ve saçlarımla uğraşmaya başladım. Ben bir süre sonra testlerimle ilgilenmeye başlamıştım. Ders de öylece geçmişti.
Ders bittiğinde okuldan çıkarken acaba Serkan unuttu mu diye geçirdim içimden.
Muhtemelen unutmuştu.
Tam okuldan çıkmışken bir anda karşıma çıktı.
Ben korksam da o beni güldürerek affettirmişti kendini.
Bol bol konuşmuştuk o bana birçok küçüklük anısını anlatırak beni çokça güldürmüştü.
Yolu yarılamışken telefonum titredi.
Elime alıp baktım.
Yabancı: Sen bir başkasına gülerken ben arada sana mesaj atan bir adam olmak istemiyorum.
Yabancı: Kendine iyi bak. Mutlu ol.
Yabancı adlı kullanıcı sizi engelledi.
2 bölüm üst üste attım hadi yine iyisiniz😏
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YABANCI (Tamamlandı)
Novela Juvenil"Herkes televizyondaki dizi kahramanları kadar şanslı olamıyordu ne yazık ki. Bazımız sakat doğuyor, bazımız anne babasız... Benim hikayem, ilk doğduğum gün yazıldı. Henüz bir çocukken bile, babam tarafından sevilmedim ben. Hayata yenik başkamaktı b...
