Düzenlendi
Bukre Soydan
Çantamı alıp evden çıktığımda hırkama biraz daha sarıldım. Hava epey soğuktu. Bugün okul olmadığı için biraz kütüphaneye gidecektim. Çünkü dostlarımı çok özlemiştim.
Evet benim dostlarım, kitaplar.
Çünkü hiçbir zaman arkadaşlarım olmadı benim. Hep yanlızdım.
Hep.
Tıpkı dün o numaraya söylediğim gibi. Hiçbir zaman yanımda hiç kimse olmadı. O da muhtemelen sıkıntıdan mesaj atmıştı. 'yabancı' diye kaydetmiştim onu.
Yabancı.
Telefonum titrediğinde çatamdan çıkarıp gelen mesaja baktım.
Yabancı: Kütüphaneye mi yine?
Bukre: Sen beni mi takip ediyorsun
Yabancı: Belki de...
Bukre: Amacın ne senin?
Yabancı: Sen.
Mesajı gördükten sonra telefonumu tekrar çantama koydum.
Amacı eğlenmekti. Bundan o kadar emindim ki.
Kütüphaneye geldiğimde elime bir tane kitap alıp okumaya başladım.
Kitaplar ve ben büyük bir dosttuk.Onun dışında hiç dostum, hatta hiç arkadaşım olmadı. Nedenini hiçbir zaman anlayamadım. Ama kesinlikle asosyel bir insan değildim sadece dışlanandım.
Elimdeki kitabı çok beğenmiştim. Çok güzel yaşanmış bir hikayeyi anlatıyordu.
Çok garipti. Ben böyle yaşanmış hikayeleri genellikle hep kitaplardan okurdum. Ya da filmlerden garipti. Böyle şeylerin birinin başına gelebilecek olması bana hep garip gelmişti ama gerçek buydu ki yaşayanlar hep vardı.
Titreyen telefonumu elime aldım.
Yabancı: Bir gün o kitapları sevdiğin kadar çok sevebilir misin beni?...
Esselamu aleyküm.
Evet farkındayım çok kısa bölümler ama adı üstünde kısa hikaye. Böyle böyle kısa ve sık atmayı planlıyorum inşAllah öyle olur.
Neyse vote ve yorumlarınızı bekliyorum.
Allah'a emanetsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YABANCI (Tamamlandı)
Roman pour Adolescents"Herkes televizyondaki dizi kahramanları kadar şanslı olamıyordu ne yazık ki. Bazımız sakat doğuyor, bazımız anne babasız... Benim hikayem, ilk doğduğum gün yazıldı. Henüz bir çocukken bile, babam tarafından sevilmedim ben. Hayata yenik başkamaktı b...
