YABANCI (Tamamlandı)

~16.BÖLÜM~

Esselamu Aleyküm.

Lütfen okuyun!!

Bir anda tüm kitaplarımı yayımdan kaldırmamla şaşırdınız biliyorum. Zaten geç bölüm atıyordum eğer diğer kitaplarımı takip ediyorsanız bunu fark etmişsinizdir. Geç bölüm atmamın sebebi, imtihanımdı, bir imtihan içindeydim. Hala içindeydim. Zor geliyordu. Bir anlık kırgınlıkla, daha doğrusu kendimle olan çelişkimle tüm kitapları yayımdan kaldırdım. Benim için çok zordu. Çünkü her ne kadar büyük hayallerle yazmasam da, burada yazmak güzel bir şeydi. En güzeli de sizin güzel kalplerinizdi.

Her neyse dediğim gibi canım çok sıkkındı ve bu yüzden kaldırdım. Bu durumda sizi düşünmem gerekiyordu sonradan anladım ki çok bencilce davranmışım. Mesajlarınız için çok teşekkürler. Canımın sıkıntıyla bile olsa sizi düşünmeden kaldırmamam gerekiyordu, özür dilerim. Hakkınızı helal edin ♥

Bukre

Yabancı: Karşına mı çıkayım?! Hem de sen bir başkasından hoşlanıyorken!!

Mesaja baktım. Haklıydı. Ama onu merak ediyordum, ve en azından onunla arkadaş olmak istiyordum.

Bukre: Arkadaş olamaz mıyız?

Yabancı: Aşık olduğum bir insanla arkadaş olmak istemiyorum!

Bukre: Niye bu kadar kabasın?

Yabancı: Kusura bakma ben o Serkan kadar kibar olamıyorum.

Bukre: Niye her şeyi Serkan'a bağlıyorsun?

gördü ve yazıyordu.

Yabancı: Bak ben senin bir sevgilin varken seninle konuşamam. Tamam seni seviyorum, hatta herkesten çok seviyorum ama sen bir başkasıyla konuşurken ben 3. kişi olmak istemiyorum. Şimdiye kadar nasıl seni uzaktan sevdiysem öyle devam ederim. Çünkü benim sevmek için yakınında olmaya, sana sarılmaya ihtiyacım yok. Sevmek de bu zaten.

Yabancı: Özür dilerim sana sert davrandığım için ama ben sevgilin varken seninle konuşan iğrenç bir insan değilim.

Yabancı: Hoşçakal.

Gözümden nedensizce bir damla aktı.

Bukre: Peki. Hoşçakal yabancı.

Gözümdeki yaşı hızlıca sildim.

Haklıydı.

Mesaj bildirimi geldiğinde bıraktığım telefonu hızlıca aldım

Yabancı?

Heyecanla baktığımda Serkan olduğunu gördüm. Tüm heyecanım kaçtı.

Serkan: Yarın buluşalım mı? Önemli bir şey söylemem gerek!

Nedense ne söyleyeceğini merak etmiyordum. Buluşmak da istemiyordum.

Bukre: Olmaz.

Serkan: Neden?

Bukre: İstemiyorum!

Ona neden böyle davrandığımı bilmiyordum. Ama böyle davranmak istiyordum işte.

Serkan: Ne söyleyeceğimi de mi merak etmiyorsun?

Bukre: ETMİYORUM.

Serkan: İYİ.

görüldü atıp çıktım.

Elim yabancı yazısına gitti. Mesajları açıp okumaya başladım. Bu sırada yüzümde oluşan küçük tebessüme de izin verdim.