Biraz uyku tutmamışlığın verdiği yetkiyle bölüm yazım.
Bol satır arası yorumlu bölüm olur umarım.
Yazardan
Genç kız tüm hüznüne rağmen başını pencereye dönderdi. Yüzündeki yaşlar artık etkisini göstermiyordu. Kız artık ağlamıyordu. Çünkü ağlarsa Ozan onunla dalga geçer diye düşündü. Sevdiği adamın dalga konusu olmak istemiyordu.
Otobüs sonunda durduğunda yavaşça yerinden kalktı. Geçmek istiyordu ama yanında uyuyakalan Ozan buna izin vermiyordu. Herkes yavaşça indi otobüsten. Melike'nin de indiğini gördü genç kız.
Ne yani sevgilisini burada mı bırakmıştı.
İnen hocaya da bir şeyler söyledikten sonra yavaşça yerine tekrar oturdu.
Biraz, sadece biraz onu izlese sorun olur muydu?
Olurdu.
Emindi ki yakalanırdı. Kesin bir beceriksizlik yapar kendini ele verirdi.
Ama içinde depreşen duygular yine de tüm olanlara rağmen onu izlemeyesine engel olamadı.
Çok özlemişti onu.
Yavaşça ayaklarını koltuğa kaldırdı ve kendine doğru çekti bacaklarını. Kollarını bacaklarının üzerine koyup, ona bakabileceği şekilde durdu. Onu izlemeyi seçti. Bir zamanlar nasıl sarıldığını hatırladı, içinde bir şeyler koptu.
Yabancı kalmak mı?
Bir zamanlar ona sarılmışken mi?
Nasıl olacak? Diye kıvrandı genç kız. Gözünden birkaç damla yaş akmıştı bile.
Yorgundu işte. Neden hâlâ ısrar ediyordu onu izlemekte. Ona baktıkça daha da yanıyordu canı oysa, söyledikleri geliyor aklına ve her defasında daha da yanıyordu genç kızın canı.
"O gün neden git dedin" diyen genç adamla kız kendine geldi.
Uyanık mıydı?
Bukre
"O gün neden git dedin?"
Gözlerim kocaman olurken şaşkınlıkla ona baktım.
Uyanık mıydı?
Bir süre öyle baktım ona sonra sanki hiç şaşırmamışım gibi sorusuna soruyla yanıt verdim.
"Neden gittin?"
"Git dedin."
"Gitmeseydin."
"Kalmama izin verir miydin?" diye sordu. Bana bakmıyordu.
"Kalman için canımı verirdim." dedim.
Gözleri, bir şeyleri tartmak ister gibi beni buldu. Gözlerinde gizlediği, ulaşılamayan duygularla bana baktı. Sonra gizlediği duygu kaybolup yerini soğukluğa bıraktı.
"Neden git dedin?" diye soğukça sordu.
Korktum.
Sana aşık olmaktan, aşkıma karşılık vermemenden, duygularımla oynamandan...
Tam şuan ki durumda olmaktan korktum.
Ama kahretsin ki artık çok geç!Kalbime ev sahipliği yaptın bir kere..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YABANCI (Tamamlandı)
Teen Fiction"Herkes televizyondaki dizi kahramanları kadar şanslı olamıyordu ne yazık ki. Bazımız sakat doğuyor, bazımız anne babasız... Benim hikayem, ilk doğduğum gün yazıldı. Henüz bir çocukken bile, babam tarafından sevilmedim ben. Hayata yenik başkamaktı b...
