Benden Kaçamazsın!

Bölüm 24

Okulu sevmiştim, ama etrafı da tarıyordum. Buradan kaçacaktım tabi ki de, özellikle o adamdan. Duyduklarım ise hiç hoş değildi, adam mı öldürmüştü? Gözünü kırpmadan?

İçimde bir ağırlık oluştu, derin bir nefes aldım. Her şey yoluna girecekti biliyordum.

Peki ya ablama ve abime kavuştuğumda ne olacaktı? Ablam benden nefret edecekti. Hem de çok. Ablamın ilk aşkı beni kaçırmıştı.

Gözlerim dolmaya başladı, çok kötü bir kızdım.

Tuvaletteydim, kendimi sıkmaya çalıştım ama olmadı. Gözümden gelen yaşları engelleyemiyordum.

"Adam öldürmemiştir... Yoksa şuana kadar hapsi boylamıştı değil mi?" dedim kendi kendime.

Kaşlarımı çattım, Rüzgar ı hatırladım. Telefonu elimden çekmesini.

Korkmuştu, gözlerinde onu görmüştüm. Ya peki kaçarsam? Ateş delirir miydi?

Beni sevdiğini bile zannetmiyordum, ya yalansa? Ablama söylediğ gibi? Peki ya Yağmur? Beni kaçıracağını biliyor muydu?

Kafamı iki yana salladım.

O sırada tuvalletin kapısı açıldı, Yağmur bana gülümsüyordu. "Gidiyoruz, bir tek okulda biz kaldık" dedi.

Derin bir nefes aldım ve bakışlarımı aynadan ona çevirdim.

Yemyeşil gözleriyle bana bakıyordu, gözlerindeki şefkat içimi burktu. Pek dikkat etmedim ama saçları dağınıktı, kendinde değildi.

"Bir şey soracağım" dedim sesimin titremesine engel olamayarak. Hemen başını salladı. "İstediğini sorabilirsin"

"Beni kaçıracağını biliyor muydun? Ablamı kullandığını biliyor muydun?" dedim, kalbim ağrıyordu bunlara dayanabilecek bir kız değildim.

Kafasını hayır anlamında salladı.

"Seni kaçıracağına dair hiçbir belirti göstermemişti ve bende bu kadar ileri gideceğini düşünmemiştim. Annem ve babamdan sonra-" gözleri dolmuştu.

"Kendisini kaybetti, öyle ki bir anda çeteyi kurmuştu. Nasıl oldu bilmiyorum ama işler gelişti" dedi ve göz yaşlarını sildi.

"Ama sana yemin ederim ki seni kaçıracağını bilmiyordum. Bilseydim onu durdururdum" dedi.

Aynadaki bakışlarım lavoboya indi, kendimi bıraktım ve ona sarıldım.

Ağladım, ağladı, ağladık beraber.

Yağmur benden ayrıldı ve göz yaşlarımı sildi. "Abim seni çok seviyor, tamam mı? Geçmişte yaşadığı şeyler hiç kolay değildi" dedi.

Bende onun göz yaşlarını sildim.

"Gidelim" dedim sadece. Kendimi düşünecek halim yoktu.

Asıl önemli olan ablam ve abimdi. Beni aramaya çıkmışlar mıydı?

Beni bırakmadan tuvalletten çıktık. Okulun çıkışında Emre bizi bekliyordu. Ağladığımızı görünce kaşlarını çatsa da hiçbir şey demedi.

"Oha yani çüş! Bir an okul ile sevişeceksiniz zannettim" dedi Gürkan ve arabadan inip yanımıza geldi. Ağladığımızı fark edince kaşlarını çattı.

"Gidelim" dedi Yağmur sadece, arabaya bindiğimizde etrafa göz gezdirdim. Buraları ezberlemem gerekiyordu.

Kaçmam gerekiyordu.

*

Eve vardığımzda Yağmur tam inecekken Emre onu durdurdu,

"Ateş abi onları yalnız bırakmamızı istedi" dedi. Yağmur kaşlarını çattı, "Sen iyi misin?" dediğinde ellerimle oynuyordum.