Duyduklarım karşısında soğukkanlı davranmam gerektiğini düşündüm. Ne de olsa şu anki sinirim karşımdaki iki insana karşıydı.
Arzu'dan bakışlarımı çektim ve Ateş'e yönelttim. Ona şaşkın bir bakış atarken Ateş'in ifadesiz suratına baktım.
Şu an Yılan'ın lideri olması umrumda değildi, ağzına edecektim onun sonra!
"Ha merhaba Arzu, Ateş senden pek bahsetmedi. Hatta adını dahi duymadım galiba... Doğru, ne de olsa eski hayatındaki gereksiz şeylerden bahsetmeyi sevmez" dedim gülümseyerek.
Kızın yüzündeki gülümsemenin sönmesi gerekirken o sırıtmaya başladı. Ama ne kadar sırıtırsa sırıtsın bozulmştu, bunu anlayabiliyordum.
Düşünmeden konuştuğumun farkındaydım ama sinirledindiğim zaman kendimde olmadığımı fark etmek daha sonra başıma bela olacaktı.
"Ben de Beste bu arada, Ateş'in nişanlısıyım" dedim Ateş'e bakarak.
Ateş ikimizi de süzdü, bu durumdan pek hoşnut olmadığı belliydi. Ama söylediğim şeyden sonra anında bakışlarını bana çevirdi.
Arzu'nun şimdi bozulduğunu dahi iyi görebiliyordum.
"Ateş ile son görüşmemizde bana böyle bir şeyden bahsetmedi" dedi ve yalan söylediğimi kanıtlamak içinde elimi tuttu.
"Ben yüzük göremedim, yoksa Ateş masraftan mı kaçınıyorsun?" dedi gülerek.
Bu kadar güzel gülmesi canımı acıtmıştı, Ateş'e sert bir bakış attım. Ateş bana eğlenen bir ifadeyle baktığı zaman bakışlarımı ondan çekip Arzu'ya olabildiğince neşeli bir şekilde gülümsedim.
"Ya biliyorsun havuzdayız, benim parmağımda küçük. Yüzerken kaybederim diye odada bıraktım" dedim ve başımı yan eğip masum bir şekilde gülümsedim.
"Zaten buraya da bunu kutlamak için geldik" dedim kollarımı göğsümde kavuşturdum. O kadar sinirliydim ki aslında,Ateş'in bunun farkında olup olmadığını bilmiyordum.
"Haa" dedi Arzu ve başını salladı. Benimle daha fazla muhattap olmayıp bakışlarını Ateş'e çevirdi. "Ateş, işini hallettim ama biliyorsun ki bana küçük bir iyilik borçlusun"
Ateş bizi sakin bir şekilde izlerken kaşları çatıldı, "Nişanlımla vakit geçirmek istiyorum Arzu, ne iyiliği istiyorsan bir hafta sonra gel" dedi.
Bunu demesiyle içime rahatlama doldu, ama nişanlım lafını bana bakarak söylemesi de biraz korkutucuydu.
Arzu kaşlarını çattı, "Ama senden isteyeceğim şeyin özel olduğunu biliyorsun"
Kaşlarımı ben bu sefer çattım, bir geri bas be kadın!
"Ben yoruldum, odaya çıkalım mı?" dedim Ateş'in koluna sarılırken. Ateş bakışlarını bana çevirdi, bu yakınlıktan hoşlanmıştı.
"Çıkalım" dedi ve elimden tutarak havuzdan çıktık. Hızla bornozlarımızı giyerken bakışlarımı Arzu'dan ayırmadım.
Ateş bornozunu giydiği anda elini tuttum. Ateş'in güldüğüne emindim fakat nasıl bir depremin geleceğinin farkında değildi.
Koridora çıktığımız zaman hızla arkama baktım. Arzu'nun görünürde olmadığını fark ettiğimde elimi hızla Ateş'in elinden çektim.
Bunu yapmamla kaşlarını çattı. "Niye elimi bıraktın?" dedi huysuz bir sesle. Buna sinirleneceği aklımın ucundan geçmezdi ama şu an ki sinirim onunkinden fazlaydı.
Ben de kaşlarımı çattım. "Bana eskiden sevgilin olduğunu söylememiştin!" dedim sinirle ve sert bir şekilde asansör düğmesine bastım.
"Çünkü yoktu" dedi gayet rahat bir şekilde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benden Kaçamazsın!
Teen Fiction"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu göre...
