Ağlarken kapının orada uyuyakalmıştım. Yere kıvrılmış bir şekilde uyurken telefonum çaldı.
Gözlerim hızla açıldı ve hemen doğruldum. Bunu yapmamla omzuma keskin bir ağrı girdi. Ağzımdan minik bir inilti kaçarken yeni olan telefonumu yatağın üzerinden aldım.
Arayan Ateş'ti.
"Efendim?" dedim uykulu bir sesle. Eminim ki saçlarım karışmış, gözlerim ise şişmişti.
"Meleğim hazır mısın?" dedi şefkatli bir sesle. Uykulu bir şekilde esnedim ve başımı yatağın kenarına koyup gözlerimi kapadım.
"Neden?" diye mırıldandım. Bu sözlerime güldü. "Uyuya mı kaldın?" dediğinde başımı iki yana salladım.
"Yok hayır, gözlerimi dinlendiriyordum" dedim ve yastığıma sarıldım.
"Hazırlanmadın değil mi?" dedi, gözlerimi hafifçe açtım ve boş boş duvara baktım. "Neden?"
"Mesajımı görmedin mi?"
Gözlerim aniden açıldı ve hızla yataktan kalktım. Uyku sersemliğim giderken çığlık attım. "Yaa Ateş! Unuttum ben" dedim telaşla.
Kahkahasını fırlatırken sinirle ayaklarımı yere vurdum. "Gülme!"
"Tamam güzelim" dedi gülmeye devam ederken. "Seni arabada bekliyorum, yarım saat veriyorum" dedi ve kapattı.
Derin bir nefes aldım ve hızla gardırop odasına girdim. Ne giyeceğime bakarken gözüme sade bir elbise ilişti.
Hızla onu aldım ve hemen giyindim. Omzu açık güzel siyah bir elbiseydi.
Bunları on dakikada hallederken hızla aynanın karşısına geçtim.
Tahmin ettiğim gibi saçlarım darmadağındı. Tarakla taradım ve siyah bir bandana taktıktan sonra aşağı indim.
Yasemin mutfaktan çıktı ve bana gülümsedi. "Güzel olmuşsunuz" dediğinde gülümsedim.
"Teşekkür ederim" dedim kızararak. Sonra başımı salladım ve devam ettim. "Bu akşam dışarıda yiyeceğiz" dediğinde başını salladı.
"Afiyet olsun"
Ona burukça gülümsedim. Acaba Rüzgar'ı biliyor muydu?
Umarım Rüzgar benden vazgeçerdi, Yasemin ile birlikte olurdu. Yasemin ondan hoşlanıyordu çünkü.
Dışarı çıktım ve hızla botlarımı giydim. Saate baktığımda sadece yirmi dakika geçtiğini görünce rahatladım.
Arabaya doğru ilerlerken kendimi mutlu hissediyordum aslında. Bir anlığına da olsa olanlar aklımdan silinmişti.
Sonra arabaya bindim ve masmavi gözlerine baktım.
Bir anda içim burkuldu, Rüzgar ile olan konuşmamı söylemeli miydim? Bu geceyi mahvetmek istemiyordum, gecenin sonunda söylemek belki daha iyi olabilirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benden Kaçamazsın!
Teen Fiction"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu göre...