Benden Kaçamazsın!

Bölüm 39

Multi: Ateş

Bir şey sorabilir miyim? Kim bana beddua etti? Hdhdjd Aldığım kahve kotuma döküldü gençler.

Her kimse bedduası tuttu,bir daha yapmayın hshdhdjd

Alt dudağımı ısırdığında hafifçe inledim, kendimi geri çekmeye çalıştığımda buna izin vermedi ve beni kendisine daha da yapıştırdı.

Zaman kavramını dahi unutmuştum, dudaklarımı esir almıştı. Kalbim bir kilometre öteden duyabilecek şekilde atıyordu.

Kantinin boş olduğuna şükrettim.

Ondan zor olsa da ayrıldım ve derin bir nefes aldım, nefes alışverişlerimi düzenlemeye çalışırken alnını alnıma yasladı.

Derin bir nefes alıp dudaklarıma fısıldadı, "Mükemmelsin"

Yanaklarım da dudaklarım ile birlikte yanıyordu, boyum yetmediği için parmak ucundaydım. Kendimi bıraktım ve tabanlarıma bastım.

Belimi saran elini hafifçe çekti, elini tuttuğumda ellerimizi birleştirdi.

Gözlerindeki mutluluğu görebiliyordum, istemsizce gülümsedim.

Kantinden çıkıp bahçeye çıktığımızda ortalıkta kimse yoktu, bomboştu. Yerde gördüğüm kanla gerildim, hayır. Bunu yapmış olamazdı.

Ben nasıl bir anda unutabilmiştim?

"Ateş" dedim ve onu durdurdum, anında durdu ve bana döndü.

"Ne oldu?" dediğinde elimle yerdeki kanı gösterdim, "Lütfen, ona zarar verme" dedim ve masmavi gözlerine baktım.

Kaşları çatıldı, dilini alt dudağında gezdirdi ve başını yana eğdi. "Bu çocuğu niye bu kadar önemsiyorsun?" dedi.

Sesindeki ton hoşuma gitmemişti, "Furkan bana hiçbir şey yapmadı, bırak onu" dediğimde dişlerini gıcırdattı.

Sinirlendiğini kolundaki kaslardan dahi anlayabiliyordum.Gömleğinin ortasına koyduğu güneş gözlüğünü aldı ve taktı. "Sen nasıl istersen" dedi.

Şaşırdım, bu kadar basit bir şekilde ikna olmuş muydu? İnanmamıştım.

Arabaya geldiğimizde anında şoför koltuğuna otururken arabasının kapısını açtım ve ön koltuğa oturdum.

Yol boyunca konuşmadı, yanaklarım kıpkırmızıydı ve bir anda uzaklaşması beni kötü hissettirmişti.

Eve geldiğimizde arabayı kapının önünde durdurdu, tam inecekken kapının açık olmadığını gördüm.

"Şey-" dedim, sözüme devam edemeden sakin bir şekilde sordu.

"Furkan'a bir şart ile zarar vermem" dediğinde ona döndüm, "Ne demek istiyorsun?" dediğimde gözlüğünü çıkardı ve gömleğinin ortasına yerleştirdi.

"Benden kaçmayacaksın" dediğinde gerildim, "Kaçamam zaten" dediğimde yoğun bakan mavilerini gözlerime çevirdi.

"Ablan ve abinle görüşebileceksin ama onlarda kalmayacaksın, her zaman yanımda olacaksın. Ne anlatırsa anlatsınlar hep yanımda olacaksın" dediğinde derin bir nefes aldım.

"Ben eşya mıyım da hep yanında duruyorum?" dedim sinirle, sözlerime kaşlarını çattı ve ani bir şekilde direksiyona geçirdi.

Bu hareketiyle gözlerine korkuyla baktım.

"Yıldırım'ın neler yaptığını bilmiyorsun, onu bulana dek yanımdan ayrılmayacaksın!" dedi. Kaşlarım iyice çatıldı.

"Abim ve ablamla kalmak istiyorum ama!" dediğimde sinirden gülmeye başladı.