Take a Chance on Me

CHAPTER 33

Morning kisses

 

Pagdating sa bahay ay mabilis na bumama ako ng taxi at pumasok sa loob. Nagulat pa ako ng makita ko si Xander na nakahiga sa sofa at natutulog.

Mabilis na nilapitan ko sya at lumuhod sa hapap nya. Marahang hinaplos  ko ang pisngi nya. Parang gusto kong maiyak. Kung dati ay gusto kong pumunta sya sa pamilya nya (na hindi naman pala nya totoong pamilya) ngayon ay ayaw ko na. Pero kaya ko nga bang ilayo sya sa kanila? Xander is longing for a family. Pero ayoko syang mawala sakin. Selfish, eh?

Tumulo na ang luha ko. Bakit sa kanya dapat mangyari ang mga bagay na to? He don’t deserve it. He don’t deserve a family like them. If I could just give him the family that he wanted. But I can’t. Hindi rin buo ang pamilya ko. I only have my mom. May father died when I was still in my mothers womb.

Hindi ako natatakot sa kung anong pwedeng gawin sakin ng pamilya nya. Pero natatakot ako sa kung anong pwedeng gawin nila kay Xander. Pero dapat ko ba silang sundin? No. I can’t.

Nakita ko na unti unting dumilat si Xander. Mabilis naman na pinunasan ko ang luha ko. Umayos sya ng upo. Tumabi naman ako sa kanya. “Where have you been?” Napapaos na tanong nya.

Ngumiti ako. “Just outside.”

Kumunot ano noo nya. “With whom?”

“Just me.” Simpleng sagot ko. ngumiti naman sya at humilig sa balikat ko.

“I missed you.” Mahinang sabi nya.

Agad na nagtubig ang mata ko. How can I stay away at him like this? I can’t. And I don’t want to. “Me too.”

 

“Umuwi ang kapatid ko galing sa Japan.” Pagkekwento nya. “Sinusundo nya ako. Ayokong sumama.” Naramdaman ko na pinagsalikop nya ang mga kamay namin.

 

“Bakit ayaw mong sumama?” Pinunasan ko ang luha ko gamit ang libreng kamay. Tinatagan ko rin ang boses ko. ayoko na mahalata nya na umiiyak ako.

“I don’t want to leave you. Pwede naman akong sumama eh. Kung sasama ka.”

Tumawa ako kunwari. “Anong gagawin ko sa Japan? Manonosebleed ako sa mga Hapon dun.”

“You want to be a writer right?” Umayos sya ng upo. “Pwede ka naman maging writer doon. At ako, I will try my luck in music industry.”

Kumunot ang noo ko. “What do you mean?” Ngayon lang sya nag-open sakin tungkol sa plano nya sa talent nya.

“I have a friend there who owns a big production and recording company. Dati nya pa ako pinipiilit na magrecord para sa kanila. Ayoko lang. pero dati yun, ngayon gusto ko na.because you inspired me.” nakangiting kwento nya sakin.