Accidentally In Love with the Bad Boy

Chapter 49: Gusto mo si Kyle

Ang bilis ng pangyayari at ngayon. Nag inimpake ako ng gamit dahil sa makalawa na ang alis namin. At sa makalawa narin ang kasal nila Kyle at Lissa. Hayyystt... nag dadalawang isip ako. Pero bakit ako nag dadalawang isip?. May iba pa ba akong rason para mag dalawang isip??.

Hayysss..

Napatingin ako sa pinto ng biglang bumukas.

"oh!. Kuya"

"Zein.. sigurado ka bang sasama ka?!."

"Oo naman kuya.. gusto kung makasama sila mama at papa.." pero pagkatapos kung sabihin yun, napapapikit ako.

"Sigurado ka ba dyan sa dahilan mo kung ba't gusto mung sumama paalis??" Tinaasan ko naman sya ng kilay.

"Oo naman.." pag sisinungaling ko, dahil alam kong may iba pang rason.

"Oh baka dahil parin to kay Nikko.. oh baka... kay Ken??" Napaangat naman ulo ko ng sabihin nya yung mga salitang yun.

"Ano bang pinagsasabi mo dyan?!"

"Zein kahit hindi mo sabihin. Alam ko.. alam kong yun parin yung issue dyan sa isip at puso mo.." natigilan ako sa ginagawa ko.

"Kung eto ang naiisip mong sulosyon para kalimutan lahat ng problema mo... Sana wag mong pagsisihan, dahil ikaw at ikaw lang ang gagawa ng sarili mong kinabukasan.."

Pagkatapos nun iniwan na nya ako ng nakatulala. Hindi ko alam kung ano talagang gusto nyang iparating pero ang alam ko, ayaw nya kong umalis

Bumaba ako ng kwarto para kunin yung ibang gamit sa baba na dadalhin ko, ng biglang may kumatok, kaya agad akong lumabas at binuksan ang gate.

"Ate Lia!. Ahh.. wala si kuya, kakaalis lang eh..!"

"Ahh.. hindi naman sya yung pinunta ko dito"

"Hmmm.. sino??"

"Ikaw!." Diretso nyang sabi.

"Ako??.." sabay turo sa sarili ko.

"Kinausap ako ng mga kaibigan mo.."

"Kaibigan??"

"Si Jio, Kurt, at Lissa.."

"Hmmm.. b-b.. bakit?"

"Alam kong wala akong karapatan, para dito. Dahil unang una hindi ko lahat alam.."

"Ano ba sabi nila??." Pero hindi nya ko sinagot at bigla syang May kinuhang kong ano sa bag nya.

Isang envelope..

"basahin mo yan.." pag kasabi nya nun umalis narin sya.

Napatingin ako sa hawak kong envelope. At umakyat sa kwarto.

"Ano kaya to?!." Binuksan ko ang envelope na hawak ko. Kinuha ko ang tatlong papel na nasa loob. At isa is ko yung binuksan.

"Zein... Nasabi samin ng kuya mo na sasama ka sa America.. alam kong hindi kita mapipigilan. Gusto man kitang kausapin ngayon pero pano?. Alam kong masakit. Pero Zein, lahat naman tayo nasaktan sa mga nangyayari at sana maintindihan mo. Kung yan na talaga ang desisyon mo. Sana wag mong pagsisihan.

-Lissa

At matapos kung basahin yung sulat. Bigla ko nalang naramdaman ang sarili kong umiiyak.

"I'm sorry.." biglang sabi ko nalang.

Pagkatapos nun, pumunta ako ng mall, ewan ayoko ng umiyak nakakapagod na. Habang namimili ako, biglang may nagsalita likod ko.

"Zein.." napalingon naman ko.

"Jio.."

"Pwede ba tayong mag-usap??" Huminga ako ng malalim, baho tumango. Tutal gusto ko rin ay makausap.

Agd kaming pumunta a isng cafe.

"Hmm.. Musta na.."

"Ok lang.."

"Hmm.. hindi ka ba.. dadalo sa Lunes?.." natigilan naman ko.

"Par san?!. Eh aalis na kami nun.."

"Sigurado ka naba talaga dyan sa desisyon mo??"

"Hmm.. oo, eh"

"Zein.."

"Bat pako mananatili dito? Ano at sino ba sya sa buhay ko.."

"Zein.. kasi May gusto ka sakanya"

"Nagpapatawa ka ba imposible.."

"Zein seryoso ko.. alam ko kahit wag mong sabihin May gusto ka kay Ken?!.

"Kung hindi ba't ka ma sasaktan? Bat pilit mo syang pinagtatabuyan?!. Mag mula nung gabing ina-announce ni tita yung tungkol sa kasal dun ko napatunayan, na may pag tingin ka nga talaga sakanya. "

"Kaya Zein,wag mo nang pahirapan sarili mo.."

"Dahil May gusto ka sakanya."

Huh?!