Sonun Başlangıcı

Beklenmedik Karar

Gözde evde hala o öpücüğü tekrar tekrar yaşıyordu. Kerem'i öpmek müthiş bir histi. Tam bunları düşünürken odasının kapısı çaldı: "Girebilir miyim?" Gelen Gamze Hanım'dı. "Gel." dedi Gözde isteksizce. Gamze Hanım Gözde'nin yatağının kenara oturdu. Ciddi bir üslupla: "Tatlım babanla eğitim durumun hakkında uzun zamandır konuşuyoruz. En sonunda üniversite eğitimini Amerika'da tamamlamana karar verdik. Uçak biletlerin hazır. Önümüzdeki ay uçuyorsun. Buradaki sınava da girmene gerek yok." dedi. Gözde donakalmıştı. Adeta şok olmuştu. Gamze Hanım: "Gözde iyi misin? Canım ben mutlu olursun diye düşünmüştüm. Amerika'daki üniversite gerçekten çok iyi. Geleceğin için inanılmaz bir fırsat. Evet haklısın biraz ani bir karar oldu ama kayıt dönemi bitmek üzereydi. Öğretmenlerinle de konuştuk. Şu anki seviyenle burada kazanacağın bir üniversiteden çok daha iyi bir okula gidiyorsun." dedi gülümseyerek. Gözde yataktan kalktı ve eline ne geçirdiyse etrafa fırlatmaya başladı: "Ne diyorsunuz ya siz?! Siz ne yaptığınızı zannediyorsunuz? Benim hayatıma bana sormadan yön veremezsiniz! Ben Amerika'ya falan gitmiyorum. Burada okuyacağım tamam mı?! Bu kadar! Defol şimdi, çık odamdan! Çık!" Gözde Gamze Hanım'ı zorla odasından çıkarttı ve kapısını kilitledi. Haykırarak ağlamaya başladı. Kerem'den ayrı bir ülkede yaşamak mı? Asla! Buna dayanamazdı. Sonunda geleceğini tehlikeye atmak dahi olsa buradan gitmeyecekti. Gamze Hanım ise şaşkınlık içindeydi. Bu tepkiye bir anlam verememişti. Zamana bırakmaya karar verdi. Gözde eninde sonunda doğru kararın bu olduğunu anlayacaktı.
Akşam yemeğinde Gözde yoktu. Babası Kemal Bey Gamze Hanım'a sordu: "Gözde nerede?" Gamze Hanım biraz endişeyle: "Gözde galiba kötü bir gün geçirmiş. Amerika kararımızı onunla paylaştıktan sonra biraz tepki gösterdi. Gitmek istemediğini söyledi." dedi. Kemal Bey sinirle yerinden kalktı: "Ne demek istemiyormuş! Bu kadar şımarıklık da fazla artık! Bal gibi gidecek efendim!" Kemal Bey sesini daha da yükseltti: "Senin yerinde olmak isteyen bir dolu genç var küçük hanım! Ne kadar şanslı olduğunun hala farkında değilsin sen. Hanımefendiye Amerika'da eğitim sunuyoruz ve beğenmiyor! Gideceksin o okula duydun mu beni Gözde?!" Gamze Hanım Kemal Bey'i sakinleştirmeye çalıştı: "Kemalcim sakin ol onu da anlamaya çalış. Onun için çok ani bir karar, alışması için zaman ver." Gözde babasının sesini duydukça daha çok ağlıyordu. Kendini çok çaresiz hissediyordu. Şimdi ne olacaktı? Kerem'den ayrılmak zorunda mı kalacaktı? Yoksa onu bir daha hiç göremeyecek miydi? Bu ihtimalleri düşünmek bile Gözde'yi mahvetmeye yetiyordu.