Ada ve Batuhan yeni evlerine yerleşmişlerdi. Batuhan bir etüt merkezine yazılmıştı, sabah akşam ders çalışıyordu. Ada evde dinleniyordu. Aileleri sık sık onları ziyaret ediyor, yanlarında olmaya çalışıyordu. Bu süreç herkesi zorlasa da değişmeyen tek gerçek şuydu: Aile her şeydir.
Kerem Ebru Hoca'nın dengesiz tavırlarına bir anlam veremiyordu. Bu belirsizlik onu Ebru Hoca'ya daha çok çekiyordu. Ondaki bu tutarsızlığın sebebini ne olursa olsun bulacaktı. Kerem bu düşüncelerle boğuşurken Gözde onunla arkadaş kalmayı kabullenmiş ve Amerika'daki okulunda ona çıkma teklifi eden Johny'e bir şans vermişti.
Furkan kafası karışmış bir halde Eskişehir'e giderek Banu'yla görüştü. İkisi de doğru kararın ne olduğundan emin değildi. Bir süre düşünmeye karar verdiler. Bu süreçte kendi kendilerine kalıp iç seslerini dinlemek en iyisiydi.
Yeşim her ne kadar kendini hayallere kaptırmamaya çalışsa da Furkan'la yaşadığı o gecenin etkisinden çıkamıyordu. Lisede Furkan ve Banu konuşurken onlara hep uzaktan bakmış ve "Banu ne kadar şanslı!" diye geçirmişti içinden. Furkan'a olan hayranlığı ise hala devam ediyordu.
Ali ve Mert iskeledeki o andan sonra hiç konuşmadılar. İkisi de biliyordu ki bu ilişkiyi özgürce yaşamaya cesaret edemiyorlarsa bunu gizlice sürdürmenin de bir anlamı yoktu. Birbirlerini hala delicesine sevseler de ikisinin de bir adım atmaya gücü yoktu.
Herkes kendi hayatında önemli virajlar dönmüştü. Hayatlarının bundan sonrasını etkileyecek çok önemli kararlar almıştı. Değişen duygular, yenilenen hayat şartları ve olgunlaşan karakterler onları hiç tahmin etmeyecekleri noktalara getirmişti. Bakalım hayat onlara başka hangi sürprizleri hazırlamıştı. Yavaş yavaş sona geldiğimiz bu serüvende hep beraber okuyup öğreneceğiz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonun Başlangıcı
Fiksi RemajaHerkes bir maskeyle yaşar. Ne kötü görünenler gerçekten kötüdür ne de iyi görünenler gerçekten iyi. Yaşadıklarımızın ardında da bir şeyler gizlidir hep. Hangi mutluluklar acı, hangi acılar mutluluk getirir bilinmez. Aslında her son yeni bir başlangı...
