Herkes bir maskeyle yaşar. Ne kötü görünenler gerçekten kötüdür ne de iyi görünenler gerçekten iyi. Yaşadıklarımızın ardında da bir şeyler gizlidir hep. Hangi mutluluklar acı, hangi acılar mutluluk getirir bilinmez. Aslında her son yeni bir başlangı...
"Ne iyi oldu şu lisenin pilav günü! Uzun zamandır toplanamıyorduk valla. Özlemişim hepinizi!" dedi Ada karnını tutarak. Batuhan hemen arkasına yastık koydu: "Aşkım dikkat etsene son haftalara girdik bak!" Furkan gülerek takıldı hemen: "Ooo Batu. Valla sen böyle baba olacaktın da biz de görecektik öyle mi?! Vay be!" Batuhan ise: "Seni de göreceğiz!" dedi imalı bir şekilde. Yeşim Furkan'ın elini tutarak cevap verdi: "Bizim için daha çok erken." Mert konuya girdi: "Amcan hapisten çıkmış Yeşim, Furkan söyledi. Geçmiş olsun." "Sağol Mert." dedi Yeşim, sonra Furkan'a bakarak: "Furkan olmasaydı asla başaramazdık." dedi. Ali oradan lafa girdi: "Banu yoldaymış. Sizin için bir sorun olur mu gelmesi?" Furkan gülümseyerek: "Yok oğlum. Nasıl ayrıldığımızı biliyorsun zaten. Aynı anda söyledik ayrılmak istediğimizi. Hala da arkadaşız." Tam o sırada Kerem ve Ebru el ele masaya geldi: "Selam millet!" Kerem herkesle tek tek sarıldı. Sıra Batuhan'a geldi. Uzun bir sessizliğin ardından: "Gel lan buraya!" dedi Kerem ve Batuhan'a sarıldı. Batuhan sırtını sıvazlayarak: "Hoşgeldin." dedi. Kerem ve Ada birbirlerine baktılar. Kerem Ada'nın karnına elini koyarak: "Adı ne şimdi bu ufaklığın?" diye sordu. Ada gülümseyerek: "Yağmur." dedi. Kerem: "Liseden beri değişmedi mi kızına koyacağın isim?" dedi. Ada durdu. Kerem Ada'ya sarıldı: "Çok mutlu ol." Ada da: "Sen de." dedi. Kerem Ebru'yu herkesle tek tek tanıştırdı. Sonra Yeşim'e dönerek: "Ya Yeşim sen ne kadar değişmişsin böyle?!" dedi. Mert katıldı: "Sorma! Biz ilk geldiğimizde tanıyamadık!" "Hellooo beybiler!" "Gözde!?" Gözde ve Johnny de gelmişti. Herkesle selamlaşan Gözde kimsenin onu görmediği kadar mutlu görünüyordu. Herkes Johnny'e İngilizce'sinin daha iyi olduğunu ispatlamaya çalışırken masaya Banu geldi: "Merhaba!" O da herkesle selamlaştı. Furkan'la tokalaşan Banu: "Elini çabuk tutmuşsun." dedi. Furkan gülümseyerek: "Hayat..." dedi. Ebru telefonla konuşmak için masadan kalktığında Furkan Kerem'e sordu: "İyileşti mi?" "Tedavi oluyor kardeşim. Daha iyi olacak. Yanındayım, destek oluyorum." Furkan Kerem'in sırtını sıvazlayarak: "Helal olsun kardeşim. Üzülme, iyileşecek." dedi. Banu Ali ve Mert'e bakarak: "Ya siz ne kadar tatlısınız öyle?!" dedi. Onlar ise ellerini daha sıkı tutup gülümsediler. Herkes sohbet ediyor, kahkahalar havada uçuşuyordu. Hayatın içinde birçok kez karşı karşıya gelenler, şimdi aynı masada beraber gülüyordu. Aşkı yitirdiğini zanneden birçok kişi ise şimdi beraber yaşlanacağı insanla yan yanaydı. Elbette hissedilen duygular, kırılan kalpler hep iz bırakır ama yaşadıkları onlara şunu çok iyi öğretmişti ki: "Her son bir başlangıçtır."
Karakterlerimiz:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
