Okul çıkışında Mert hemen Yeşim'in yanına gitti ve konuşmaya başladılar. Yeşim'in anlattıkları kafa karıştırıcıydı: "Proje boyunca Ali'nin evinde çalışmadık. Hep bizdeydik. Beni hiç davet etmedi. Son gün yine bizde çalışırken ben Ali'nin üzerine meyve suyu döktüm. Annem Ali'ye üstünü değiştirebileceğini söyledi ve kardeşimin tişörtünü verdi. Ali kabul etmeyince annem biraz üsteledi ve tişörtü hafifçe kaldırdı. Ali birden bağırmaya başladı ve ona dokunmamasını söyledi. Bana garip gelen şeyler bu kadar. Hiç konuşmaması zaten bildiğimiz özelliği." dedi. Mert Yeşim'e teşekkür etti ve evine doğru yola koyuldu. Aklına gelen ihtimallerden kendi bile korkuyordu.
Gözde partisi için hazırlıklara başlamıştı bile. Banu'yla arası hala açık olsa da başka arkadaşı olmadığı için yine onu aradı: "Banu bana gelsene partimi beraber organize edelim." Banu isteksiz de olsa Gözde'nin evine gitti. Onunla yemekleri, süsleri ve elbisesini seçti. Banu en sonunda: "Gözde ben de sana bir şey söylemek istiyorum. Yan sınıftaki Furkan bana iki gündür yazmaya başladı, bence tatlı çocuk. Baya heyecanlıyım." dedi. Gözde hemen: "Of Banu çok salaksın, kullanacak seni işte. Sana aşık olduğunu falan düşünmüyorsun heralde. Boş hayallere kapılma sakın. Bak bugün ne oldu sana anlatmadım, Kerem'in yanına gittim..." diyerek Banu'yu susturdu. Banu artık kendini iyiden iyiye çaresiz ve mutsuz hissediyordu. Gözde onu bir arkadaşı olarak mı görüyordu gerçekten? Yoksa sadece egosunu tatmin edip kullandığı değersiz bir insan mıydı onun için?
Kerem Ada'yla odasında ders çalışıyordu. Ada odadaki posterlere bakıp: "İTÜ'ye gitmeyi çok mu istiyorsun gerçekten?" diye sordu. Kerem derin bir iç çekip: "Evet hem de çok. Yıllardır hayalim." dedi. Ada sustu. Kerem çalışmaya devam etti. Ada pencereden dışarı bakıp: "Hayallerin ve ben. Bakalım ne olacak?" diye düşündü.
Mert odasında ders çalışmaya çalışıyordu ama olmuyordu. Yine kendini aynı sorularla boğuşurken buluyordu. Ali neden Yeşim'i hiç eve davet etmemişti? Neden Yeşim'in annesine bağırmıştı? O abartılı tepki niyeydi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonun Başlangıcı
Ficção AdolescenteHerkes bir maskeyle yaşar. Ne kötü görünenler gerçekten kötüdür ne de iyi görünenler gerçekten iyi. Yaşadıklarımızın ardında da bir şeyler gizlidir hep. Hangi mutluluklar acı, hangi acılar mutluluk getirir bilinmez. Aslında her son yeni bir başlangı...
