Ada ve Batuhan gündemdeki tercih sonuçlarından bunalmıştı. İki günlük bir kafa dinleme tatiline gitmeye karar verdiler. Ağva'da şirin bir butik otel beğendiler. Batuhan içeri girip: "2 tane boş odaya ihtiyacımız var. Yeriniz var mı acaba?" diye sordu. Ada düzeltti: "Şey, 1 oda yeter." Batuhan Ada'ya baktı, Ada gülümsüyordu. Odanın anahtarını alan Ada önden giderken Batuhan çantaları taşıyarak arkadan geliyordu. Ada kapıyı açtı ve Batuhan'a çantaları yerleştirmesinde yardım etti. Batuhan hala şaşkındı: "Şey... Ben çıkayım istersen sen üstünü değiştir. Sonra yemeğe ineriz." Ada Batuhan'a yaklaştı: "Sen bilirsin." dedi. Batuhan'ın kalbi çok hızlı çarpıyordu. Odadan çıktı. Kapının önünde beklerken bir sağa bir sola yürüyordu. Birden kapı açıldı: "Ben hazırım!" Ada öyle güzel görünüyordu ki Batuhan'ın nefesi kesilmişti: "Çok... Çok güzel olmuşsun." "Mersi bayım. E hadi! Nasıl kavalyesin sen! Uzatsana kolunu." diye takıldı Ada Batuhan'a. Batuhan öyle heyecanlıydı ki eli ayağı birbirine dolanmıştı: "Ta...Tabi." Otelin restoran bölümüne indiler. Çok kalabalık değildi. Onların da istediği tam olarak buydu, kafa dinlemek istiyorlardı. Yemekten sonra etrafı biraz gezdiler. Bu kaçamak onlara çok iyi gelmişti. Özellikle Ada'ya. Son yaşadığı şeyler onu çok yıpratmıştı. Bu süreçte Batuhan'ın ona olan ilgisi ve yardımı ise Ada için çok değerliydi. Onu o çukurdan Batuhan çıkarmıştı. Eskiden sadece arkadaş olarak gördüğü Batuhan, artık onun için çok daha fazlasıydı. Hava kararmıştı. Otele döndüler. Batuhan odanın kapısını açarken: "Ben burada bekliyorum." dedi. Ada Batuhan'ın elinden tutup: "Bu sefer gel." dedi. Onu odaya çekti. Batuhan'ın ellerini beline koyup kollarını boynuna doladı. Batuhan'ın aklı başından gitmişti. Ada'nın dudaklarına yapıştı. Ada'nın elbisesinin fermuarını yavaşça açtı. Ada arkasını döndü. Batuhan elbiseyi çıkarıp Ada'yı kucaklayarak yatağa attı. Dudakları Ada'nın tüm vücudunda gezdi. Saatlerce seviştiler. Sabah olmuştu. Ada gözlerini açtığında Batuhan onu seyrediyordu: "Günaydın." Ada gülümsedi: "Günaydın." Batuhan Ada'nın alnına bir öpücük kondurup yataktan çıktı: "Eee bugün ne yapmak istersin bakalım? Emrine amedeyim." Ada doğruldu: "Hmm... Sahile inip yüzmeye ne dersin?" Batuhan aynada saçlarını düzeltirken: "Olur." dedi. Ada yataktan kalkıp Batuhan'a arkadan sarıldı. Aynada kendilerine baktılar. "Yakışıyoruz be!" diyerek güldü Batuhan. Ada da gülerek: "Bence de!" dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonun Başlangıcı
Teen FictionHerkes bir maskeyle yaşar. Ne kötü görünenler gerçekten kötüdür ne de iyi görünenler gerçekten iyi. Yaşadıklarımızın ardında da bir şeyler gizlidir hep. Hangi mutluluklar acı, hangi acılar mutluluk getirir bilinmez. Aslında her son yeni bir başlangı...
