Sonun Başlangıcı

Aile Dokunuşu

"Ailemize nasıl söyleyeceğiz?" diye sordu Ada. "Karşılarına geçip her şeyi bir bir anlatmaktan başka çaremiz yok." dedi Batuhan. "Korkuyorum." dedi Ada. "Vereceklere her tepkiye hazırlıklı olmalıyız. Bağırabilirler hatta bizi silebilirler. Bunları bilerek gitmeliyiz yanlarına." dedi Batuhan Ada'nın ellerini tutarak. Ada "Biliyorum." anlamında kafasını aşağı yukarı salladı. El ele arabaya binip Batuhan'ın evine doğru yola çıktılar. İkisi de gergindi. Zili çaldılar. El ele kapının açılmasını bekliyorlardı. Kapıyı Batuhan'ın annesi İnci Hanım açtı: "Batuhan?" İnci Hanım oldukça şaşkındı. Salona geçtiler. Batuhan'ın babası Levent Bey gazete okuyordu. Kafasını kaldırıp Ada ve Batuhan'ı görünce o da oldukça şaşırdı: "Çocuklar?" Batuhan hemen konuya girdi: "Anne, baba. Ada'yla bir süredir birlikteyiz biliyorsunuz. Geçen gün bize de sürpriz olan bir haber aldık. Ada... Ada hamile. Biz bu bebeği istediğimize karar verdik ve bu sabah evlendik." İnci Hanım ve Levent Bey resmen şoka girmişti. Levent Bey'in elindeki gazete yere düştü. İnci Hanım sendeleyerek kendini zor attı koltuğa. Sonra birden kahkaha atmaya başladı: "Hahaha! Şaka bu değil mi?! Evet evet. Kesin şaka. Aman çocuklar biz yer miyiz bunu yahu?! Levent şunlara bak ya hahaha!" Batuhan annesine yönelerek: "Anne. Gerçek." dedi. İnci Hanım durdu. Ayağa fırladı: "Gerçek öyle mi?! Utanmadan karşıma geçmiş gerçek diyor bir de! Çocuğunuz okula başlarken haberimiz olsaydı her şeyden Batuhan ya! Bu biraz erken olmuş! Annen baban olarak bu kadar değeri hak etmiyoruz bence!" diyerek bağırdı. Levent Bey araya girdi: "İnci! Tamam yeter. Sakin ol biraz. Batuhan, içeri gel benimle." Levent Bey ve Batuhan içerideki oturma odasına geçtiler. "Oğlum. Ben de en az annen kadar şaşkın ve öfkeliyim. Sen bu yaşına kadar hiç bizden ayrı hareket etmedin. Şimdi bize danışmadan aldığın bu kararlar yaşının çok üstünde. Şimdi söyle bakalım. Ada'yla sadece bebek beklediğiniz için mi evlendiniz?" dedi Levent Bey. Batuhan yere bakarak: "Biz birbirimizi seviyoruz. Bebek haberi bu kararımızı öne aldı diyelim. Çok genç olduğumuzun farkındayız baba ama hayat işte. Bizi buraya sürükledi." dedi. Levent Bey Batuhan'ın sırtını sıvazlayarak: "Bu kızı mağdur etmek bize yakışmaz. Bu sene çok çalışıp iyi bir yer kazanacaksın. Haylazlık etmeyeceksin. Ailene sahip çıkacaksın. Biz de sana destek olacağız." dedi. Baba-oğul içeride konuşurken İnci Hanım ve Ada salonda sessizlik içindeydi. "Ne zaman öğrendiniz?" diye sordu İnci Hanım. "1 hafta oluyor." dedi Ada. "Tepkim sana değildi kızım, yanlış anlama. İlk duyduğumda şoka girdim. O yüzden öyle bir tepki verdim." dedi İnci Hanım. "Yok efendim. Çok haklısınız." dedi Ada. Levent Bey ve Batuhan salona geldiler. Levent Bey Ada'ya sordu: "Senin ailenin durumdan haberi var mı kızım?" "Henüz söylemedik efendim. Buradan çıkınca onların yanına gideceğiz." dedi Ada. "Yaptığınız son derece yanlış çocuklar. Bu kararlar sizin boyunuzun bir hayli üstünde. Tecrübesizliğinize, toyluğunuza vermek istiyorum. Sizi sokağa atacak halimiz yok. Batuhan okulunu bitirip mesleğini eline alana kadar maddi desteğimiz sizinle. Bir ev tutarız şimdilik size. Gerisine sonra bakarız." dedi Levent Bey. Batuhan ağlayarak babasına sarıldı: "Baba! Seni çok seviyorum! Çok teşekkür ederim çok!" Levent Bey ise: "Bize yaptığın ilk hatada sana sırtımızı dönecek değiliz evlat! Bu yaşına kadar boynumuzu hiç büktürmedin. Bundan sonra da öyle olacağını umuyorum." diyerek oğlunun omzuna dokundu. İnci Hanım biraz tavırlı görünse de tepkisini kontrol etmeye çalışıyordu. Ada ve Batuhan evden mutlu ve huzurlu bir şekilde el ele çıktı ve diğer zorlu sınava doğru yola koyuldular!