Switch Series 1: Constantly Yours,

CHAPTER 9

Job? (2)

🌻🌻🌻

“Sakay na…”

Napatitig ako ng masama kay Chris na kasalukuyang nakasakay sa motor kong Mio. Hindi ko maiwasang maisip kung gaano sya kapunyemas. Biruin mo, motor ko iyon. Motor ko iyon at Motor ko iyon, bakit ganon?

Actually, pagtapos ba naman akong pagbantaan ng tibong ‘to, natakot talaga ako. Ayaw kong matanggalan ng betlog girl! Ewan ko ba feeling ko lang naman ay lucky charm ko ang bumbilya ko. Saka nagtataka lang ako kung pano nya nagawang mapagana yung motor ko eh samantalang nasakin yung susi non. Palagay ko ay may lahing tirador ng motor itong si Chris. Feeling ko lang naman girl. Iba yung nakita ko na nakasaksak sa susian ng motor ko.

“Sakay na sabi eh, mauubos na gasulina mo bahala ka.” sabi nya muli at inirapan pa ako.

HmmmPppP!!

Wala na kong nagawa at umangkas sa likuran nya. Sabi nya ako ang boss, pero bakit mukhang sya ang boss ngayon.

“Kumapit ka sa’kin baka mamaya mahulog ka eh, baka maano ka pa…” aniya at ipinalupot ang dalawa kong braso sa bewang nya, ang tigas ng sikmura nya. Mukhang nag-gi-gym talaga sya kasi diba may abs tong babaeng half lalaki na ‘to.

At naalala ko kung paano ko hinaplos and parteng ito ng katawan ni Chris…! hindi ko lang pala nahaplos, nadilaasn ko rin! Ihhh! My gahd!

“Maano?” tanong ko pa at inilapit ang mukha sa tenga nya.

Lumayo sya sa akin, “Wala…” sagot nya at umiwas ng tingin.

“Ano nga? Lagi mo nalang ako binibitin.” pilit ko pa, gusto ko lang malaman kung ano.

Rinig ko ang pagbuntong hininga nya, “Mapilit ka. Baka mahulog ka nga. Edi…sasaluhi—“

“Mo ‘ko? Sasaluhin mo ko?” napakagat ako ng labi at hinintay ang sagot nya.

Gahhh. Saluhin mo ako, aking bhe.

Umiling sya, “Sasaluhin ka ng simento. Simento hindi ni Chris. Okay? Assuming ka Brook Douglas.”
sa sobrang inis ko ay kinurot ko sya sa tiyan nyang flat.

“Aray naman!” napahawak sya doon at hinimas himas ang kaniyang tiyan.

Pingakrus ko ang brasi nya, “Buti nga sa’yong lechugas ka!” asik ko at umirap.

Nilingon nya ako saka tinignan ng masama, “Masakit yon ah… Pucha…” kita ko rin ang pagngiwi nya.

Bakit ba kasi lagi akong nag-aassume? Paasa pa naman ang isang ito. Nakakasakit ng bangs pag laging nag-e-expect.

Umayos sya ng upo, “So… Boss, Saan lakad natin?” sabi nya at sinimulang patakbuhin ang motor.

Parang bugak talaga, “Sa motel, kung gusto mo.” umirap ako at bumuga sa hangin. Nakita ko namang ngumisi ang tibi sa may side mirror.

“Ganon ba?” ngumisngis pa sya habang nakatingin sa daan at nagpatuloy, “Ganoon ka ba kabitin? Kung di ka lang kasi nag-inarte non, edi sana solve-solve ka!”

Hindi rin bastos ang bunganga nya. Bumilis ang pagdrive nya at biglang hinangin ang extension ko, atashi naman ay biglang ayos non, jusme girl,
pag nagkataon.

Buya girl buya!

“Oh natahimik ka dyan?”
patuloy pa’rin ako sa pag-ayos ng extension ko habang sya ay sinsilip silip ako sa side mirror. Concern ka ghorl?

Ngumuso ako, “Wala… may iniisip lang ako.”

Tumaas ang dalawang kilay nya, “Ano naman ‘yon?” at hindi rin pala sya tsismoso.