YAKAMOZ

21 ~ Sınav

Sınav haftam olduğu için geçen hafta bölüm atmadım hatta bu hafta da atamayacaktım ama sınıfım karantinaya alındı. Ben de fırsattan istifade bölümü atıyorum.

*Spoiler* 25. Bölümü yazarken ağlamış olabilirim *Spoiler Bitti*

___________

Doruk'un sinirle Kuzey'e bir şey yapmasından o kadar korkuyordum ki bütün bedenim zangır zangır titriyordu. Doruk'un Onur'un ayağına kadar gitmesinden sonra onun manyaklığına olan inancım tamdı. Akif amcayla merdivenleri üçer beşer çıktığımızda ikisi de ortalıklarda görünmüyordu.

Ama kapısı kapalı bir odadan yükselen sesler yerlerini çoktan belli etmişti. Korku bütün bedenimi ele geçirirken Akif amca 'sakın içeri girme' diyerek beni tembihledi ve odaya girdi.

•Doruk•

Kuzey'in sözlerini duyunca beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Şirkette ettiğimiz kavgadan sonra bu kadar ileri gidip kızımın karşısına çıkacağını hiç düşünmemiştim. Yakasına yapışıp söylediğim küfürlü sözler eşliğinde onu rastgele bir odaya fırlatmıştım.

Kızımın o sırada korkuyla aşağı inmesi ise Kuzey'le uzun süredir ertelediğimiz kavgayı artık etmek gerektiğinin habercisiydi.

"Kafayı mı yedin sen? Ne cüretle kızımla böyle konuşursun? Oğlum sen benim düşmanım mısın?" diye bağırarak onu ittirdim.

"Asıl sen kafayı mı yedin abi? Sana milyon kez o kız gidecek dememe rağmen ona yaklaşıyorsun! Düğün başladığından beri kızı öpmediğin saniye yok!"

"Lan o benim karım! Ne zaman öpüp ne zaman öpmeyeceğimi sana mı soracaktım?"

"Kendine acı çektirmekten zevk mi alıyorsun bilmiyorum ama bu kız arkasına bile bakmadan çekip gittiği zaman gelip bana seni affetmem için yalvaracaksın." dedi işaret parmağını tehditkar bir şekilde sallayarak.

Neşe gitmezdi değil mi, beni bırakıp gitmezdi?

"Ona ne söylediysen harfi harfine bana anlatacaksın Kuzey. Yoksa kardeşim demem şuracıkta sıkarım kafana." bağırmamıştım ama yine de sesim buz gibi çıkmıştı. Kuzey ağzını açtığı sırada kapı sertçe açıldı ve içeri gelme ihtimali en az olan kişi, babam, girdi.

"Bu ne kepazelik! Koskoca adamlarsınız, arkadaşınızın bu mutlu gününde birbirinize girmeye utanmıyor musunuz? Ya birileri sizin bu kavganızı duysa ne olur diye hiç düşünmüyorsunuz değil mi?" babam yaklaşık 32 yıldır olduğu gibi bizi karşısına çekmiş nutuk atıyordu. Ama ben artık o tanıdığı oğlu değildim.

"Bak Özer, şu an senin nutuklarını dinleyecek vaziyette değilim. Kızım söz konusu. Çekil git, arada kaynama."

"Karşında baban olduğunu unutma Doruk Özer!" dedi ve bana doğru bir adım attı. "Bana bir kere bile babalık yapmamana rağmen bunları söylerken nasıl yüzün kızarmıyor, hayret!" dedim yılların sitemiyle. Babam ise her zamanki gibi beni duymadı,

"Derdiniz ne? Yine neyi paylaşamadınız?" dedi Kuzey'e dönerek. "Baba yemin ederim ki sadece abimin iyiliği için Deniz Neşe'yi uyarıyordum. Ama abim her zamanki gibi at gözlüğüyle gezdiği için gelip dalaştı."