the moon[L.S]

part37(Last part)

لویی و زین و نایل توی سالن نشسته بودن و لویی با تردید بهشون خیره شده بود...

کاری که میخواستن انجام بدن اصلا شوخی بردار نبود...

رفتن به آینده؟این حکم مرگ رو واسه ی جادوی یه جادوگر داشت...

لویی:ببینم شما...

زین:محض رضای فاک دهنت رو ببند تاملینسون...میخوای بفهمی آینده ی ما و دوست پسرت چی میشه؟پس دست دست نکن و...

حرفش با باز شدن در ورودی خونه قطع شد و همه به لیامی که با سرو وضع شلخته وارد خونه شد خیره شدن...

لیام:هی گایز...

با لحن کش داری گفت و همونطور که آستین لباسش تا روی دستاش میومد بطری توی دستش رو سمتشون بالا گرفت و بعد یه نفس سر کشید...

نایل:سیریسلی لیام؟تو توی این موقع از روز مستی؟...

لیام:روی مود خوبی نیستم بلوندی بعدا صحبت میکنیم...

گفت و سکسکه کرد و سمت پله ها حرکت کرد...

وضع هرروزشون همین بود...پنج ماهه لعنتی...بعد از همون روزی که امیلی رفت لیام دیگه اون ددیه شاد و محافظ کار سابق نبود...

کمتر حرف میزد...کمتر میخندید...توی خودش میرفت...گاهی اوقات توی خواب بلند بلند گریه میکرد...و حتی سیگار میکشید...کاری که همیشه هری رو به خاطر انجام دادنش سرزنش میکرد...

و هری...لویی کل این پنج ماه تموم کتابه های طلسم قدیمی رو زیر و رو کرد...با قدرتمند ترین جادوگرا توی سراسر دنیا ارتباط برقرار کرد...ولی هیچکس نتونست کاری واسش کنه...

هری هنوز هم روی تختشون درست مثل یه مجسمه دراز کشیده بود...هنوز هم لویی هرروز مثل دیوونه ها باهاش حرف میزد...از زندگیشون که حالا چقدر بی هدف شده بود میگفت...

و اون پسر حتی جواب یه حرفش رو هم نمیداد...و این فقط مثل جهنم درد داشت...

لویی نفس عمیقی کشید و از افکارش فاصله گرفت...مهم نیست رفتن به آینده ممکنه کل جادوش رو بگیره...اون انجامش میداد...باید آینده ی خانواده ش رو میدید...

دستاشو سمت نایل دراز کرد و با جدیت سری تکون داد...

لویی:انجامش میدم...

زین:مطمئنی چیزایی که قراره ببینی واقعیه؟...

نایل:این طلسم کاملا دقیق و حساب شده ست...

گفت و دستاشو توی دست های لویی گذاشت و اونا بهم متصل شدن و از کل نیروشون استفاده کردن...

بعد از چند دقیقه زین کمی این پا و اون پا کرد ولی نتونست حرف نزنه...

زین:چیزی میبینی؟...

لویی:هنوز نه...

گفت و همونطور که چشم هاش بسته بود اخم ریزی کرد...