Chapter 6 "Ang Malaking Pagpapasiya"

4.2K 36 2
                                    

Kabanata 6 "Malaking Pagpapasiya"

(Hindi pa rin makaimik sina Carlota at Sister Inocencia..)

Anna : Inay? Sister Inocencia?

Carlota : Anak..

Anna : may problema po ba?

Carlota : Wag mo ng tanggapin ang offer na scholarship..

Anna : Ha? Bakit po?

Carlota : Kasi..

(Nagkakatinginan ang magpinsang sina Inocencia at Carlota..)

Anna : Bakit po,Inay?

Sister Inocencia : Kasi,anak..

Anna : May inililihim po ba kayo sa akin?

Carlota : Bakit po kanina pa kayo nagkakatinginan? Mayroon po ba kayong hindi sinasabi?

Sister Inocencia : Ah,kasi..

Carlota : Hindi mo na kailangan ang scholarship na iyan..

Anna : Bakit mo naman poi yon nasabi inay?

Carlota : Promoted na ako,anak,Professor na ako sa Bulacan State University,natapos ko na kasi ang Masteral ko,Doctoral na ang sunod,it means,kaya na kitang pag-aralin,kahit na mag-isa lamang akong kakayod.

Anna : Pero Inay.. Ayokong makitang nahihirapan kayo,

Carlota : Mas lalo namang ayaw ng mga ina na nakikitang nahihirapan ang kanilang mga anak..

Anna : Paano naman ang Sponsor? Nakakahiya naman sa kanila? Anon a lang ang iispin nila pag hindi man lamang ako nakapag-paalam ng personal sa kanila? Na tinatanggihan ko ang offer nila?

Carlota : Akon a ang bahala sa sponsor mo,anak..

Anna : sige na nga ina,pumapayag na ako,Maraming salamat,inay..

(NIyakap ni Carlota si Anna..samantala si Sister Inocencia ay hindi pa rin mapalagay. Maya-maya lamang ay nag-usap muli ang mag-pinsan..)

Carlota : Diyos ko,mabuti na lamang at naisip ko yung tungkol sa promotion ko bilang Professor.

Sister Inocencia : Pero Carlota,kinakabahan ako talaga,ng malaman ko na ang magiging sponsor niya ay ang taong dahilan ng pagtatago namin sa iyo ditto sa San Pascual..

Carlota : Peo naisip mo rin ba na gulo itong pinasok natin?

Sister Inocencia : Naisip ko rin iyon,pero naaawa naman ako kay Anna,nawalan na nga siya ng magu..

Carlota : Hindi kailanman nawala ang kanyang magulang,buhay pa,diba sabi mo?

Sister Inocencia : Alam ko. Pero naaawa ako at natatakot..

Carlota : Anong..?

Sister Inocencia : Paano na lamang kung malaman ni Anna ang kanyang tunay na pagkatao?

Carlota : Hindi kaya panahon na upang malaman niya ang tungkol doon?

Sister Inocencia : wag..

Carlota : Inocencia,hindi na bata si Anna,hindi na natin siya mauuto,mas maiintindihan na niya ang lahat,isa pa,karapatan niyang malaman ang lahat tungkol sa kanyang tunay na pagkatao..

Sister Inocencia : natatakot ako para sa buhay ni Anna..

(Tahimik lamang si Carlota.. Hanggang sa lumipas ang ilang buwan ay nakapag-aral na sa kolehiyo si Anna.. Unang araw ng pag-aaral niya..)

Anna : (nagpapakilala sa harapan) Isang magandang Hapon po sa ating lahat,ako nga po pala si Anna Silva,17 taong gulang,anak ng isang Teacher/Professor,kaya po ako nagtake ng Kursong Special Education,upang makapagturo ako sa mga taong mas higit na nangangailangan ng tamang kalinga,pagmamahal at pag-unawa,yun lamang po,at maraming salamat.

AnnaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon