Anna

Chapter 19 "Luksang Bayan"

Kabanata 19 "Luksang Bayan"

Dr. Ledesma : I'm really,really Sorry,but I think we have to talk to the Government Officials to Have a State Funeral..

Tamara : Ano?! Hindi totoo iyan! Hindi totoo yan! Buhay pa ang asawa ko!

Anna : Papa.... (Humagulgol)

Carlota : (Niyakap si Anna) Anak ko...

Drew : Wala na si Papa,kung kailan dumating si Ate..

Sarah : (Inalo si Tamara) Ito ang kalooban ng Langit,wala na tayong..

Tamara : Anong Kalooban ng langit? Paano ito naging kalooban ng langit? Ang pagpatay sa asawa ko? Hindi ang diyos ang may gusto nito kundi ang mga gahaman sa kapangyarihan!

Sarah : Kaya hinihiling ko na huminahon ka at manatiling tahimik ka tungkol sa mga sinabi ko sa iyo,dahil isang malaking gulo ang magaganap,dadanak ang dugo,isang pagkakamali lamang ng kilos.

Tamara : Pero paano ang hustisya sa asawa ko?! Paano?!

Sarah : panahon lamang ang makapagsasabi kung hanggang kailan ang inyong hihintayin,ang lahat ng bagay ay nakakamit sa tamang panahon..

Sister Inocencia : Kailangan na pong matawagan ang lahat ng nasa Palasyo ng Malacanang..

Tamara : Arnaldo.. Arnaldo.. Ang asawa ko...

(Agad na nakarating sa Malacanang ang Balita,maging sa buong bansa...)

Eleuterio : (Pinatay ang TV) Konti na lang..

Donata : Anong Kaunti na lang?

Eleiuterio: Para saan ba ang silbi ng Vice President?

Donata : Kanang kamay ng President,at kung sakali mang matsugibelles or mag leave of absence chuva ekek ang president,siyempre siya ang hahalili. Hindi po ako kasing gaga ng iniisip mo..

Eleuterio : Kaunti na lamang ay ako na ang hahalili sa kanyang posisyon,at mismong pagkaupo ko ay agad akong magdedeklara ng Martial Law,upang hanapin at supilin ang sinumang pumatay sa Pangulo.

Donata : But you are the one who killed him.

Eleuterio : Not me,it's Lazaro who killed him..

Donata : Pero ikaw ang utak sa planong iyon,you can't even deny it.

Eleuterio : Mabaliw sila sa kahahanap.

(Hindi nila nalalaman na may nakaririnig sa kanilang Usapan..)

Jomar : Papa?

(Isang mala-dimonyong tingin ang pinakawalan ni eleuterio. Nang mismong araw na iyon ay nagdeklara nan g State Funeral ang buong bansa at naka Half Mast na ang mga Bandila ng Pilipinas sa lahat ng mga lugar na may watawat. Sa Mismong lamay ng Pangulo sa kanilang bahay sa labas ng Malacanang..)

Tamara : Anna.. bakit ngayon ka lamang dumating kung kailan wala na ang iyong ama...

Anna : Papa.. Nandito na ako.. (hinihimas ang salamin ng Kabaong ni Arnaldo)

Sister Inocencia : Madam First lady..

Carlota : May bisita po kayo..

(Biglang Humarap sina Tamara at Anna ng makita sina..)

Eleuterio : Condolences,Tamara.

Donata : condolence..

(Pinukol ni Tamara ng masamang tingin ang dalawa..)

Anna : Mama,huminahon ka..

Tamara : Patawarin mo ako,Anna,Hindi ko kaya..

Anna : Wala pa tayong kongkretong ebidensyang makapagpapatunay na sila ang may kagagawan ng pagkamatay ni Papa..