Anna

Chapter 11 "Ang Nalalapit na Halalan"

Kabanata 11 "Ang nalalapit na halalan"

Carlota : Ayun sa labas..

(Sumilip si Anna..)

Elaine : Si Nicos? Anyareh?

(dali-daling binuksan ni Sister Inocencia ang gate...)

Sister Inocencia : Good Morning Hijo..

Nicos : Ano ba,Anna,Elaine? Kanina pa ako naghihintay sa labas!

Anna : Nicos? Nandito ka na naman?

Nicos : O,e Anong problema doon?

Carlota : Ikaw namang bata ka,Anna,nagmamagandang loob lang naman si Nicos para sunduin ka.. Buti nga ay sinusundo ka ng de-kotse eh..

Anna : Inay naman eh..

Elaine : Tara na,Mainit na eh.. masarap sumakay sa de-aircon na sasakyan..

Anna : Elaine?!

Elaine : (hinila si Anna) Tara na,malelate na tayo sa school magdedefend pa tayo ng Term paper natin..

Nicos : Akin na ang gamit mo.. (kinuha ang mga bitbit ni Anna)

Anna : Nicos...

(nagmamadaling pumasok si Elaine sa kotse ni Nicos... pagkapasok niya sa likuran ng kotse ay inilock niya ito..)

Anna : Elaine... (kinakatok ang pinto ng kotse) Buksan mo ang pinto Elaine!

(Binuksan ni Nicos ang pinto ng Kotse sa unahan..)

Nicos : Pumasok ka na..

(Nakasimangot na pumasok si Anna sa kotse..)

Elaine : Uy... Tabi sila ni Nicos..

Anna : Naglock ka pa,para ditto talaga ako mapaupo ano?

Elaine : Lets just say... oo,sinadya ko.. (tumawa)

Nicos : Anna naman,dalawang taon na tayong ganito,hindi ka pa ba nakakahalata?

Anna : Na Ano?

Nicos : 1994 tayo nagkakilala sa school,1995,1996.. 1997 na..

Anna : Ano ba nangyayari sa iyo? Nagka-countdown k aba hanggang 2000?

Nicos : Hindi mo talaga napapansin?

Anna : Ewan ko sa iyo...

Elaine : Ay.. ang arte?

(Samantala,isang umaga sa bahay naman ng mga Braganza..)

Drew : Mama..

Tamara : Drew... (hinimas ang puntod sa harap ng kanilang bahay) ilang taon na rin matapos kong ipagawa ang lapidang ito..

Drew : Sino po ba talaga si Anna? Bakit po hindi man lang kami nagkakilala ni Ate?

Tamara : Hindi ko alam,kung bakit siya inagaw sa akin ng tadhana (Umiyak)

Drew : (Niyakap si Tamara) Mama..

Tamara : Hindi ko malaman kung ano ba ang naging kasalanan ko,o ng iyong papa kung bakit kailangan pang si Anna ang maging kabayaran..

Drew : Tama nap o,Mama..

Tamara : Drew.. May pag-asa pa kayang makita ko ang Ate Anna mo? May pagkakataon bang mabubuwag ko itong puntod na walang laman ngunit aking iniiyakan?

Drew : Wala namang laman ang puntod na iyan,wala pang bangkay na nahahanap,pero mama,may iniwan ka bang kahit ano sa kanya?

(Biglang may bumalik sa gunita ni Tamara...)