Το δάκρυ της Σανζελ

4

Η Σάνζελ έφαγε και κοιμήθηκε όσο ποτέ της εκείνο το βράδυ. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ξάπλωνε σε σεντόνια τόσο μαλακά και μυρωδάτα, και τα φαγητά με τα οποία είχε γεμίσει το στομάχι της ήταν τόσο πικάντικα και γλυκά που νόμιζε πως τα είχε ονειρευτεί. Μόνο στα παραμύθια που της έλεγε όταν ήταν μικρή η μητέρα της είχε ακούσει για πουλερικά με σάλτσες γλυκόξινες, για φρούτα περιχυμένα με μέλι, καθώς και για πίτες γεμιστές με κάθε λογής νοστιμιά.

Η Κάζια την είχε βάλει σε ένα δωμάτιο μαζί με άλλες δυο κοπέλες πολύ μικρές, η μια εκ των οποίων ήταν αυτή που της είχε φέρει τις καθαρές πετσέτες. Ήταν πρόσχαρη, την έλεγαν Νεζίλ και τιτίβιζε χαρωπά σαν πουλί.

-εσύ τον έχεις δει τον σουλτάνο;

Είχαν ξαπλώσει στα κρεβάτια τους και μουρμούριζαν η μια στην άλλη για να μην ενοχλήσουν την Τρίτη που κοιμόταν κιόλας.

-Ναι βέβαια, όποτε το θέλει μπαίνει εδώ μέσα, μας κοιτάει καλά και μετά διαλέγει αυτή που θέλει. Απόψε είναι η γιασμίνη η τυχερή, εμένα ποτέ δε μου έριξε ένα βλέμμα, αλλά τη Γιασμίνη πίστευα πως θα την καλούσε κοντά του νωρίτερα.

Ανατρίχιασε η σάνζελ καθώς σκέφτηκε τι θα έκανε στη Γιασμίνη ο σουλτάνος.

-σου αρέσει εδώ;

-συνήθισα τώρα, στο σπίτι κουραζόμουν πολύ περισσότερο επειδή η μαμά ήταν άρρωστη κι έπρεπε να κάνω εγώ όλες τις βαριές δουλειές.

-Μακάρι να γυρνούσα στο δικό μου... έχω μια άρρωστη αδερφούλα που στιγμή δεν τη βγάζω από τη σκέψη μου...

Έτσι φλυαρώντας τις πήρε τελικά κάποτε ο ύπνος.

Μόνο που το ξύπνημα τους δεν ήταν γλυκό, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Κραυγές γυναικείες τις έκαναν όλες να πεταχτούν από τα μαλακά τους κρεβάτια και να τρέξουν να δουν τι συνέβαινε.

Σύντομα έφτασαν στην εστία του χαμού. Στην μια από τις κεντρικές σάλες του χαρεμιού, στεκόταν όρθια η βαλιντέ, και κρατούσε από τα μαλλιά τη δύστυχη τη Νάρα. Η κοπέλα έτρεμε σαν το ψάρι και πάλευε να καλύψει τις κραυγές με τα χέρια της, πιέζοντας τα στα χείλη της.

-δε σου το μάθανε πως δεν έχεις κανένα δικαίωμα να αφαιρέσεις μόνη σου τη ζωή σου; Δε σου το μάθανε πως αλλού είσαι ταγμένη;

Η Λάιρα τη χαστούκισε με δύναμη στο μάγουλο, κάνοντας σχεδόν ολόκληρο το χαρέμι να δονηθεί και να βουίξει. Όλα τα κορίτσια είχαν συγκεντρωθεί εκεί και παρακολουθούσαν αγουροξυπνημένα, κι έτσι η βαλιντέ στράφηκε να τους μιλήσει.