Πετώντας γύρισε στο διαμέρισμα της η σάνζελ. Το φως της καινούριας μέρας είχε κιόλας κάνει την εμφάνιση του για τα καλά, μα εκείνη καθόλου δεν την πείραζε. Ούτε κούραση ένιωθε στο κορμί της αλλά ούτε και ανάγκη να κοιμηθεί. Το μόνο που την απασχολούσε ήταν η καρδιά του πρίγκιπα Τζελίλ, της είχε γεννηθεί μια τόση δα ελπίδα πως αν προσπαθούσε για τα καλά, τότε θα μπορούσε να την κατακτήσει. Είχαν περάσει τις προηγούμενες ώρες αγκαλιά αρχίζοντας να προσπαθούν να καλύψουν ο καθένας τους τα κενά για την ιστορία του άλλου. Ο πρίγκιπας της εξήγησε πως αν και δεν ήταν εύκολο, τα είχε καταφέρει με τη βοήθεια των συντρόφων του να συλλάβει τον διάδοχο του θρόνου του Αιμάν. Οι δυο τους είχαν εμπλακεί σε μια μάχη μόνο με τα χέρια, στην οποία ο πρίγκιπας Τζελίλ ήταν ανίκητος. Βλέποντας πόσο πολύ δυσκολευόταν ο άλλος, τράβηξε από τη ζώνη του ένα στιλέτο το οποίο και δοκίμασε να το καρφώσει στην κοιλιά του αντιπάλου του. Τίποτα όμως δεν κατάφερε, αφού χάρη στη μοναδική του επιδεξιότητα, μια στιγμή αργότερα, μπόρεσε ο πρίγκιπας να του στρίψει προς τα πίσω το χέρι που κρατούσε το όπλο κάνοντας τον να ουρλιάξει. Μετά, τον ανάγκασε να του το δώσει και πριν τον ανεβάσει στη σέλα, του χάραξε με αυτό, πάνω στο γυμνό του στήθος το έμβλημα του σουλτάνου της σάρτζα. Κι αυτή του η πράξη που έγινε κάτω από τις βραχνές επευφημίες των ανδρών του, αποτέλεσε για τον άλλο τη μέγιστη ατίμωση. Τα δεινά όμως του πρίγκιπα Τζελίλ δεν είχαν τελειωμό, αφού και ο σουλτάνος του αιμάν διέθετε εξαιρετικά ικανούς τοξότες και αναβάτες, κι έξι από αυτούς ξεκίνησαν να τους καταδιώκουν αφού πήραν όρκο προηγουμένως πως δε θα επέστρεφαν ποτέ αν δεν είχαν ανάμεσα τους τον πρίγκιπα τους. Σκορπίστηκαν λοιπόν προς τις τέσσερις κατευθύνσεις του ορίζοντα κι άρχισαν να εκτοξεύουν παντού βέλη ποτισμένα στο δηλητήριο. Ο ένας από τους άνδρες του πρίγκιπα τζελίλ λαβώθηκε μα όχι ο ίδιος όπως είχαν ελπίσει. Τους κυνήγησαν ανελέητα και μέσα σε λίγες μέρες έλαβαν χώρα κάμποσες άγριες συμπλοκές, από τις οποίες όμως έβγαιναν πάντα νικητές οι άνδρες του πρίγκιπα τζελίλ.
Το ταξίδι το έκαναν όσο πιο γρήγορα μπόρεσαν, σταματώντας μόνο όταν δε γινόταν διαφορετικά. Ο πρίγκιπας φερόταν όσο καλύτερα μπορούσε στον αιχμάλωτο του και φρόντιζε να τρέφεται με τα καλύτερα κομμάτια από το κρέας καθώς και με μπόλικα αποξηραμένα φρούτα. Εκείνος όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, έκανε κάμποσες απόπειρες να αποδράσει αλλά καμιά τους δε στέφθηκε από επιτυχία αφού πάντα τον φρουρούσε ένας τους.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Το δάκρυ της Σανζελ
RomantizmΚάποτε, σε μια χώρα πολύ μακριά από εδώ, που δεν υπήρχε στους χάρτες, γεννήθηκε μια κοπέλα που η ομορφιά της πλήγωνε τα μάτια. Το όνομά της ήταν Σάνζελ, Τα μαλλιά της είχαν το χρώμα της νύχτας, ενώ τα μάτια της αυτό του κεχριμπαριού. Από τότε που ήτ...