Το δάκρυ της Σανζελ

45

Η σάνζελ δέχτηκε αποφασιστικά και σταθερά τον πρίγκιπα Τζελίλ στο διαμέρισμα της. Είχε αποφασίσει να κάνει όσο πιο όμορφη και γλυκιά μπορούσε την παραμονή του εκεί, ανάβοντας κεριά και βάζοντας μικρά γλυκά και φρούτα μέσα σε μια ασημένια πιατέλα με χωρίσματα. Τα γλυκά τα είχε πάρει από την κουζίνα πριν από λίγο, κι αυτό δεν ήταν δύσκολο αφού οι μάγειρες είχαν λάβει εντολές να μην στερούν καμιά λιχουδιά από τις γυναίκες του χαρεμιού. Η Μελιζέ δεν είχε πάρει τίποτα χαμπάρι κι αυτό επειδή η σάνζελ της επέτρεπε να αποσυρθεί νωρίς. Καμιά σχέση δεν είχε αυτή η γυναίκα με την αγαπημένη της Κάζια, αχ πόσο είχαν αρχίσει ήδη να της λείπουν οι ολονύχτιες συνομιλίες τους...

Μπήκε μέσα ο πρίγκιπας Τζελίλ και στην κοπέλα φάνηκε σαν να γέμισε με φως η νύχτα, σαν να χαμήλωσε ακόμη και το φεγγάρι. Βρέθηκε στην αγκαλιά του παρά τον στιγμιαίο της δισταγμό. Ο πρίγκιπας τη φίλησε πολλές φορές προτού την απομακρύνει απαλά για να την κοιτάξει. Η Σάνζελ είχε ετοιμαστεί μόνη της όσο καλύτερα μπορούσε, ήταν ντυμένη στα ροζ και μόνο ελάχιστα μαργαριτάρια είχε κρεμάσει στον λαιμό της.

-είσαι ωραία, πολύ ωραία. Ομορφαίνεις τη νύχτα.

-Πρίγκιπα μου, δεν έχω λόγια να σου πω για όλα όσα έγιναν. Ποτέ μου δε θα τα περίμενα να συμβούν αυτά τα πράγματα.

Τον πήρε από το χέρι και τον κάθισε σε ένα τραπεζάκι χαμηλό, σηκώνοντας αμέσως μετά και το καπάκι της πιατέλας.

Εκείνος είδε τις λιχουδιές και δε μπόρεσε να μη χαμογελάσει. Πήρε η σάνζελ ένα γλυκό με μέλι και κόβοντας το στα δυο, του έβαλε απαλά ένα κομμάτι ανάμεσα στα χείλη του.

-Φάε, πρίγκιπα μου, είμαι σίγουρη πως τίποτα δεν έφαγες σήμερα. Ξέρω πως σου ετοίμασαν ένα σωρό ωραία φαγητά αλλά πως εσύ δεν άγγιξες κανένα.

Εξακολουθώντας να χαμογελάει, άρχισε πράγματι να τρώει ο πρίγκιπας, μην παραλείποντας όμως να την ταίζει κι εκείνη κάθε τόσο. Ο φερετζές της κοπέλας ήταν αφημένος πάνω στο μαξιλάρι της για τον ύπνο.

-Πες μου κάτι, πρίγκιπα μου, ό,τι θέλεις εσύ μιας και τα δικά μου τα λόγια είναι φτωχά και λίγα.

-Τη σκότωσε, τη σκότωσε παραδεισένιο πουλί.

Η Σάνζελ του έβαλε να πιει ένα ποτό που ήξερε πως του άρεσε και μετά από έντονη δική του προτροπή, έβαλε μια στάλα και για τον εαυτό της σε ένα πορσελάνινο μικροσκοπικό φλιτζανάκι.