Το δάκρυ της Σανζελ

9

-έφυγαν Κάζια, έφυγαν, τους έχασα μια για πάντα... με παρέδωσαν εδώ στα χέρια του μεγαλειότατου κι είπαν πως πάει, ξεμπέρδεψαν μαζί μου... μόνο ένα παιδί έχουν τώρα πια... Πήραν την αδερφή μου κι έφυγαν...

Έκλαιγε η Σάνζελ στην αγκαλιά της μεγαλύτερης γυναίκας που παρατώντας τους τύπους την έσφιγγε πάνω της σαν να ήταν κόρη δική της.

-Μην κλαις, κορίτσι, πήγαν να βρουν την τύχη τους, θα την κάνουν καλά την αδερφούλα σου και θα τη δεις πάλι γερή και δυνατή.

-μου την πήραν μακριά, γιατί; γιατί με ξέγραψαν; Με πούλησαν και δε μίλησα...

-Σώπα, μη λες τέτοια λόγια. Θα μπορούσε να σε φέρει εδώ ο μεγαλειότατος χωρίς να τους δώσει ούτε ένα νόμισμα.

Άρχισε να της σκουπίζει τα μάτια απαλά με ένα μαντίλι που έβγαλε μέσα από τα δικά της ρούχα. Ευτυχώς οι σφοδρότητα των λυγμών είχε αρχίσει να υποχωρεί ως κάποιο βαθμό.

-Η Γιασμίνη μου το πρόφτασε το νέο, λες να είναι ψέμα, Κάζια; Μήπως το είπε από ζήλεια;

Αναθάρρησε για μια στιγμή η μικρούλα και πόνεσε η ψυχή της άλλης, που βιάστηκε να της απαντήσει.

-αφού σου το είπε η Γιασμίνη τότε περιθώριο λάθους δεν υπάρχει. Η δική της υπηρέτρια ξέρει με ακρίβεια τι γίνεται πίσω από κάθε κλειστή πόρτα.

Η Σάνζελ έκρυψε πάλι τότε με τα χέρια της τα μάτια της κι άρχισε πάλι να θρηνεί.

-Θα πάρω φαρμάκι και θα χαθώ μια για πάντα από αυτόν τον κόσμο.

Το χέρι της Κάζια τη χτύπησε στην πλάτη, τόσο όσο της χρειαζόταν για να σοκαριστεί και να συνέλθει.

-τι βλάσφημα είναι αυτά σου τα λόγια; Μήπως δεν είδες τι έπαθε η Νάρα που τόλμησε να δοκιμάσει;

-Εμένα δε θα με προλάβετε.

Βρόντηξε η Κάζια τότε που δεν άντεχε να τη βλέπει έτσι σε μαύρα χάλια.

-Κι αν υπάρχει κάποιος που θα πονέσει με τον χαμό σου;

-Για εσένα μιλάς; Έχεις ένα σωρό κορίτσια εσύ να ασχοληθείς.

-δε μιλάω μόνο για εμένα κουτή, μιλάω για κάποιον άλλον, κάποιον που ίσως και να ρισκάρει πολλά προκειμένου να σε χαιδέψει έστω και με τα μάτια του τα μαύρα για μια ακόμη φορά.

Καρδιοχτύπησε η Σάνζελ σαν κατάλαβε σε ποιον αναφερόταν η Κάζια.

-Μα δεν πρέπει...