Το δάκρυ της Σανζελ

25

Ήταν πολύ μακριά η νύχτα εκείνη τελικά για το χαρέμι του σουλτάνου της Σάρτζα. Η Κάζια πέρασε ώρες ανακρίνοντας την καημένη τη Νεζίλ, αν και στην πραγματικότητα μόνο ως καημένη δε θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει η Κάζια παρά που κάποτε τη λυπόταν για την τόσο αδιάφορη εμφάνιση της. Η μικρή στην αρχή δεν έλεγε λέξη, έτσι αναγκάστηκε η μεγαλύτερη γυναίκα να καταφύγει σε άλλα μέσα, τα οποία θα δυσαρεστούσαν πολύ τον αρχίατρο Σελίμ αν ανακάλυπτε πως κάποια από τις γυναίκες του χαρεμιού κατέφευγε σε αυτά για βοήθεια στην έσχατη ανάγκη. Η Κάζια πότιζε τη Νεζίλ ένα παράξενο ζεστό ρόφημα που αν και ήταν αρκετά πικρό μύριζε λεβάντα και πορτοκάλι. Η κοπέλα έκανε ό,τι μπορούσε για να το αρνηθεί αλλά στο τέλος όπως ήταν λογικό υπερίσχυσε η αποφασιστικότητα της άλλης.

-Τι έκανες κρυμμένη στον κήπο τόσο αργά τη νύχτα; Αγαπητικό πήγες να συναντήσεις;

Η Κάζια της την είχε κάνει την ερώτηση πιο πολύ για να θολώσει τα νερά παρά επειδή την είχε ικανή για κάτι τέτοιο. Σαν δειλή φερόταν πάντα η Νεζίλ γι'αυτό και δεν τραβούσε ποτέ πάνω της τα βλέμματα κανενός, άνδρα ή γυναίκας.

Την τρόμαξαν όμως τα λόγια της Κάζια γιατί ξαφνικά άνοιξε το στόμα της και μίλησε.

-Μόνο για έναν άνδρα του στρατού του πολυχρονεμένου μας σουλτάνου χτυπάει η καρδιά μου, μα εκείνος για άλλη μένει ξάγρυπνος τις νύχτες.

Καταλαβαίνοντας πως είχε πιάσει λαβράκι έστω κι άθελα της, κάθισε πλάι της η Κάζια και της έπιασε το χέρι.

-Πες μου ποιον λαχταράς και τι έκανες απόψε στον κήπο.

Βουβάθηκε η Νεζίλ. Όλα όσα είχε κάνει και δει τη βάραιναν πάρα πολύ. Από τη μια η κουβέντα της με τη Βαλιντέ, κι από την άλλη η γνώση πως κάτι σοβαρό γινόταν με τη σάνζελ...

-Λέγε κορίτσι διαφορετικά αύριο το πρωί θα σε πάω κατευθείαν στη Βαλιντέ.

Τρόμαξε κι άλλο η Νεζίλ, θα τη σκότωνε η Λάιρα αν ανακάλυπτε πως είχε ανακατευτεί και σε άλλη υπόθεση πέρα από τη δική της...

-Για τον Καρίμ λιώνω Κάζια, μα σε παρακαλώ μην το φανερώσεις σε καμιά άλλη.

-Ησύχασε και λέξη δε θα πω μα για πες μου, τον πήρε το μάτι σου κανένα βράδυ στον κήπο και πήγες ως εκεί για να παραμονέψεις;

Έβαλε τα κλάματα η Νεζίλ που μόνο για τόσο χρόνο είχε αντέξει, κι άρχισε να της εξιστορεί τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια, δεν παρέλειψε τίποτα, κι όταν τελείωσε άρχισε να σκουπίζει τα μάτια με τον τσαλακωμένο φερετζέ της.