Το δάκρυ της Σανζελ

30

Οι επόμενες μέρες κύλησαν ήσυχα σχετικά για όλο το χαρέμι. Μόνο που η ησυχία αυτή ήταν βαριά και σκοτεινή, σαν τα μαύρα σύννεφα που πυκνώνουν ταχύτατα πριν μια σφοδρή χειμωνιάτικη καταιγίδα. Στη σάρτζα πάντως όλος ο τόπος φλεγόταν και κόρωνε και η άμμος που ζεματούσε είχε καταντήσει να γίνει κινούμενη.

Η Βαλιντέ άλλο δεν έκανε τις τελευταίες μέρες από το να καταστρώνει σχέδια ανασυντάσσοντας τις δυνάμεις της. Από τη μια την ευχαριστούσε το γεγονός πως ο Καρίμ δεν είχε επιλέξει τη σάνζελ για να περάσει μαζί της τις νύχτες του, από την άλλη όμως η στάση που είχε κρατήσει την είχε κάνει να τον κατατάξει ανάμεσα στους προδότες και σε όσους δε θα μπορούσε πια να εμπιστευτεί. Τον είχε αρνηθεί τις τελευταίες νύχτες κι εκείνος μαθημένος καθώς ήταν να λαμβάνει κάθε τόσο κι από ένα μήνυμα της δεν έπαιρνε καμιά πρωτοβουλία για να κανονίσει μια συνάντηση μαζί της. Όσο για τον Μπαξίρ, κάθε βράδυ ερχόταν να της δώσει αναφορά. Στην αρχή δεν είχε να της πει τίποτα αξιόλογο κι αυτό του είχε δώσει θάρρος. Βέβαια δεν της το ομολογούσε αλλά τον Καρίμ τον έτρεμε για τα καλά.

Το βράδυ εκείνο όσο τον περίμενε η Λάιρα να την επισκεφθεί στο διαμέρισμα της πάλευε να πάρει μια απόφαση για την τύχη του Καρίμ. Της άρεσε ο άνδρας αυτός και ποτέ δεν της είχε πει κουβέντα πικρή, όχι πως θα μπορούσε βέβαια να το κάνει κι εύκολα, μα τα μυστικά που γνώριζε θα μπορούσαν ενδεχομένως να της δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στο μέλλον.

Ο Μπαξίρ εισήλθε και μια νέα κοπέλα τον έμπασε σε ένα από τα μικρότερα σαλόνια της Λάιρα που ήθελε να του τρίξει τα δόντια για να τον κάνει έτσι να γίνει ακόμη πιο προσεκτικός στην δουλειά που του είχε αναθέσει. Τον άφησε να περιμένει για πάνω από ένα τέταρτο της ώρας βηματίζοντας άσκοπα πάνω κάτω. Τελικά όταν έκρινε πως έφτανε πήγε να τον συναντήσει. Το κατάλαβε με την πρώτη ματιά που του έριξε πως κάτι περίεργο είχε να της ανακοινώσει, τη σπουδαιότητα του οποίου θα εκτιμούσε εκείνη πολύ σύντομα. Ξαφνικά καταράστηκε τον εαυτό της που τον είχε κάνει να περιμένει τζάμπα.

-Λοιπόν Μπαξίρ; Τι έχεις για εμένα σήμερα;

Ο ευνούχος υποκλίθηκε κι ύστερα κοίταξε κάπου μακριά μα η λάμψη στα μάτια του ήταν τρανταχτή απόδειξη πως δεν είχε κάνει λάθος η Λάιρα.

-Βαλιντέ μου, σήμερα έγινε κάτι πολύ περίεργο.

-Λέγε χωρίς χρονοτριβές Μπαξίρ, δεν έχω χρόνο για παιχνίδια.