Το δάκρυ της Σανζελ

36

Οι επόμενες τρεις μέρες ήταν πολύ δύσκολες για τις περισσότερες από τις γυναίκες του χαρεμιού. Και πρώτα για την Κάζια, η οποία μέσα σε μια και μόνο νύχτα είχε βρεθεί να κρατάει στα χέρια της το κορμί του χαμένου της γιου. Το σημάδι του Καρίμ το είχε κληρονομήσει αυτός από την ίδια, όσο για τις ημερομηνίες τις θυμόταν πάρα πολύ καλά. Σχεδόν μαζί είχαν γεννήσει εκείνη και η Λάιρα, η οποία έλαμπε από χαρά και περηφάνια δείχνοντας σε όλους τον πρίγκιπα τζελίλ που από τότε ακόμη έδειχνε υγιής. Αυτό που δεν ήξερε να πει με σιγουριά η Κάζια ήταν το ποια είχε γεννήσει το κοριτσάκι που της το έβαλαν στα χέρια. Τότε ακόμη, τα πράγματα συχνά δεν πήγαιναν καλά κατά τη διαδικασία του τοκετού, και μέσα στο χαρέμι, κάθε χρονιά σχεδόν ξεψυχούσαν μερικές κοπέλες λίγο μετά τη γέννα των παιδιών τους. Ήταν σίγουρη όμως πως ο δικός της ο γιος δεν ήταν νεκρός. Για λίγο καθώς τον κοιτούσε αναρωτήθηκε μήπως η μοίρα της έπαιζε άλλο ένα σκοτεινό παιχνίδι, μήπως ήταν τυχαίο το σημάδι, όμως όχι. Το είχαν και οι δυο στο ίδιο ακριβώς μέρος. Έτσι, αν και η αρχική της παρόρμηση ήταν να εξοντώσει κατευθείαν τη Λάιρα, και είχε τρόπους να το κάνει, αποφάσισε πως δε θα μιλούσε σε κανέναν γιατί έτσι δε θα δυσαρεστούσε και τον μεγαλειότατο στον οποίο δεν ήθελε και να εναντιωθεί. Θα περίμενε να δει αν ο Καρίμ θα συνερχόταν. Κι αν τα πράγματα θα εξελίσσονταν όπως επιθυμούσε, τότε όλοι θα έβλεπαν τι τύχη θα τους περίμενε.

Και τις τρεις αυτές μέρες ο Καρίμ υπέφερε από υψηλό πυρετό ο οποίος έπεφτε για λίγο μόνο με τα ισχυρά φάρμακα που του έδιναν οι γιατροί. Ο νέος αρχίατρος άκουγε στο όνομα Χαλίλ και είχε την ίδια περίπου ηλικία με τον προκάτοχο του. Δεν ήταν ευνούχος, μιλούσε λιγότερο και φρόντιζε να κρατάει μια καλή απόσταση από όλους. Πάντως, όπως ήταν λογικό, τον Καρίμ τον ανέλαβε ο ίδιος προσωπικά μετά από μια κουβέντα που έκανε με τον ίδιο τον σουλτάνο με την άφιξη του στο παλάτι.

Το πρωί της τέταρτης μέρας, άγγιξε η Κάζια το πρόσωπο του και κατάλαβε, προτού ακόμη της το πει ο χαλίλ, πως ο Καρίμ είχε σωθεί. Ο πυρετός δεν είχε πέσει εντελώς, η θερμοκρασία του όμως ήταν πολύ πιο χαμηλή σε σχέση με το προηγούμενο βράδυ.

Αδυνατώντας να ελέγξει τον εαυτό της, ευχαρίστησε τον αρχίατρο όσο πιο σεμνά μπορούσε, και μετά βγήκε τρέχοντας από το δωμάτιο που είχαν μεταφέρει από την αρχή τον Καρίμ. Θα πήγαινε κατευθείαν στη σάνζελ. Για τις τρεις τελευταίες μέρες είχε αναθέσει τη φροντίδα της σε μια άλλη γυναίκα, η οποία φρόντιζε παλιότερα τη σουλ. Τη συμπαθούσε και ήταν σίγουρη πως θα φερόταν καλά στη σάνζελ.