အျပင္အဆင္သပ္ရပ္သန္႔႐ွင္းေသာ ဆိုင္တစ္ဆိုင္၏ ေခ်ာင္က်က်အတြင္းဘက္တစ္ေနရာတြင္ ျမေႏွာင္းသာႏွင့္ လြင္သစ္ေသြးတို႔ ထိုင္ေနၾကသည္။ သူတို႔လာေသာအခ်ိန္သည္ ေန႔ခင္းဘက္ထမင္းစားခ်ိန္ျဖစ္ေန၍ ဆိုင္ထဲတြင္ လူအတန္အသင့္႐ွိေနေသာ္လည္း မြန္းၾကပ္ေလာက္ေအာင္ေတာ့မမ်ား....။
ဆိုင္အတြင္းဘက္ပတ္ဝန္းက်င္သည္ လာေရာက္စားသံုးသူမ်ား၏
စကားသံေတြေၾကာင့္ တိတ္ဆိတ္ေနျခင္းမ႐ွိေသာ္လည္း ထိုကဲ့သို႔ျဖစ္ေနျခင္းက ျမေႏွာင္းသာတို႔ စကားေျပာဆိုရန္အတြက္ အဆင္ေျပေနျပန္သည္။
"ေသြး......တစ္ခုခုမွာ......"
Menu Cardကိုၾကည့္ရင္း အလုပ္မ်ားေနေသာ လြင္သစ္ေသြးအား ျမေႏွာင္းသာ အကဲခတ္ၾကည့္မိသည္။ သူ႔ေ႐ွ႕တြင္ထိုင္ေနေသာေကာင္ေလးသည္ ဖြာလန္ၾကဲေသာ ဆံပင္ေတြႏွင့္ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္အ႐ုပ္ေတြပါေသာ တီ႐ွပ္ႏွင့္
ျပဲရာေတြပါေသာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီၾကပ္ၾကပ္ကိုမွ ဝတ္ဆင္တတ္ေသာေကာင္ေလးမွ ဟုတ္ရဲ႕လားဟု သူမေတြးေတာေနမိသည္။
သူ႔ကိုယ္သူေဆးေက်ာင္းသားပါဟု ေျပာလာသည့္အခ်ိန္တုန္းက အယံုအၾကည္မ႐ွိခဲ့ဖူးသူ ျမေႏွာင္းသာသည္ ထိုအခ်ိန္ကသာ ယခုပံုစံႏွင့္လြင္သစ္ေသြးကို ျမင္ရမည္ဆိုလ်ွင္ ဘာသက္ေသမွ မလိုဘဲႏွင့္ကို ယံုၾကည္မိမည္ျဖစ္သည္။
"မေႏွာင္းေရာ.....ဘာမွာဦးမလဲ......"
"သံပုရာရည္တစ္ခြက္...."
လြင္သစ္ေသြးသည္ ေဘးတြင္ရပ္ေစာင့္ေနေသာေကာင္ေလးအား ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး မွာထားတာေတြ လုပ္ခိုင္းလိုက္သည္။
"နင္အရင္အလုပ္ လုပ္ေနေသးလား......"
ျမေႏွာင္းသာ၏အေမးစကားေၾကာင့္ တစ္သ်ွဴးစကိုကိုင္ကာ စားပြဲခံုကိုသုတ္ရင္း အလုပ္မ်ားေနသည့္ လြင္သစ္ေသြး၏လက္မ်ား
ရပ္တန္႔သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ မ်က္မွန္ကိုင္းကို ႏွာတံေပၚ ေနရာတက်ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရင္း ႏွစ္ေယာက္ၾကားေလာက္ေသာ
ေလသံႏွင့္ေျပာလိုက္သည္။
"မလုပ္ေတာ့ဘူး......မေႏွာင္းေပ်ာက္သြားၿပီးကတည္းက
ကြၽန္ေတာ္ေဆးေက်ာင္းကလည္းထြက္ၿပီး စာပဲသင္ေနတာ...."
YOU ARE READING
အမုန္းမ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္း၏ဆံုမွတ္(Z/U) အမုန်းမျဉ်းပြိုင်နှစ်ကြောင်း၏ဆုံမှတ်
Romance(Zawgyi) မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွမဆံုႏိုင္ဘူးလို႔ သူမ်ားေတြေျပာၾကတယ္ အမုန္းမ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းကေရာ ဆံုႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား........... Own creation (Unicode) မျဉ်းပြိုင်နှစ်ကြောင်းဟာ ဘယ်တော့မှမဆုံနိုင်ဘူးလို့ သူများတွေပြောကြတယ် အ...
