Abegail POV
Biglaan ang pangyayari, we are lying on the cold ground. Hindi makagalaw, walang magawa.
Wala kaming nagawa upang bawiin sina Mia sa kamay ng mga taong iyon.
Wala kaming nagawa upang sagipin sila. Napatingin ako kay Kyler.
Nakakuyom ang mga kamao at katulad ko hindi rin ito makagalaw.
Katapusan na ba namin? Hanggang dito nalang ba kami?
Tila kinukuryente parin ang buo kong katawan. Nanginginig at nanlalamig.
Bumibigat ang pamiramdam ko. Nanlalabo na ang paningin ko.
"God, please save us."
Nakarinig ako ng mga mabibilis na yapak. Nakita kong binuhat na ang mga kasama ko. Naramdaman ko na rin na unti unti akong lumulutang.
Sana nasa mabuting kamay na kami.
✖✖✖
Unti unti ko nang idinilat ang mga mata ko ngunit napapikit uli ako dahil sa silaw.
Nang maka adjust na ako. Tuluyan ko ng idinilat ang mga mata ko.
Waaaa!!! Buhay pa ako! Pakshet!
Pero asan ako?! OH MY!
"Gising ka na pala abe."
Napabaling ang atensiyon ko sa nagsalita.
Bigla akong bumangon at sinalubong ng yakap si Ate Michelle.
"Ateeeee!!!" Sigaw ko.
"Sina Aira!" Hindi ko na napigilang maiyak.
"Shhhh, it's okay Abegail. Gagawin namin lahat makuha lang sila." Sabi nito.
"Sino ba 'yong mga kumuha sa kanila? Akala kasi namin kayo na 'yun eh." Tanong ko sa kanya habang kumalas ng yakap sa kanya.
Napabuntong hininga si ate Mich bago tumingin saakin.
"Ang mga taong iyon ay may kailangan kina Aira, isang importanteng bagay, hindi niyo pa pwedeng malaman ang mga bagay na iyon." Sabi nito.
Naiintindahan ko naman kung bakit ganito ka seryoso si ate Mich. Napabuntong hininga nalang ako at hindi na nagsalita pa.
"Ate pleasee, iligtas natin sina Aira. Tutulong po ako sa pagliligtas sa kanila." Nagmamakaaawang sabi ko sa kanya.
"We will try our best abe. For now trinatrack nila ang lokasyon nina Aira at mukhang nahihirapan sila dahil mataas ang security ng mga taong iyon and I bet hindi sila basta basta." Saad nito.
Napabuntong hininga uli ako at tumango.
Andito kami ngayon sa training area dahil ito lang ang part na hindi nadamay sa pagsabog.
Kaya mayroon pa kaming pagkakataon upang magsanay pa.
✖✖✖
Isang lingo, Isang linggo kaming nanatili sa lugar na ito, isang linggo kaming nagsanay at isang linggo na hindi namin nahahanap sina Aira.
"Wala na pa bang progress?" Tanong ni Lee.
"Wala pa." Malungkot na saad ni Christine.
"Bullshit!" Napatingin kami kay Kyler dahil sa kanyang pagmumura. Padabog naman siyang umalis at tumungo palabas.
Isang linggo din kaming tahimik. Madalang magsalita. Magsasalita lamang kapag may nagtatanong. Si Kyler, walang imik, napaka cold niya at parating galit.
BINABASA MO ANG
DEAD BODIES - 1 & 2(Completed)
HorrorNagsimula ang lahat sa isang trahedya. Trahedyang magdadala ng epidemya. Sino ang makakalutas nito? Sino ang makapagliligtas sa buong mundo? May pagkakaibigan ang mabubuo, sama sama silang haharap sa gulo. Paano nila malulusutan ito? Dead Bodies ar...
