DEAD BODIES - 1 & 2(Completed)

DEAD 41 (Part2 )

A/N Hi! I decided to combine the book 1 and book 2 of dead bodies since I realize that masyadong maikli yung book 1 and I think no need na iseperate yung book 2.

DEAD 41

May bagong pakikipagsapalaran ang naghihintay sa kanila, mababago ba nila lahat o mauulit muli ang nakaraan?

Aira, Mia, Kyler, Abegail, Christine, Vans, Xander, Ace. Pitong magkakaibigan ngunit nabawasan ng isa. Madadagdagan ba ito ng isa o dalawa?

Maililigtas ba nila ang mundo sa oras na ito?

Her Pov

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

"Merry Christmas Everybody!!!" Sigawan ng lahat.

Napangiti ako.

"Merry Christmas my Lovely daughter." Mom said at yinakap ako.

"Merry Christmas Mom." Saad ko.

"Merry Christmas Ate!!!" Bati saakin ng aking kapatid at iniabot sa akin munti niyang regalo.

Napangiti ako at ginulo ang kanyang buhok.

"Merry Christmas Daddy!" Sigaw ko
Habang palapit kay Daddy.

"Oh! Merry Christmas din my baby girl!!!" Bati niya din saakin sabay bigay ng malaking regalo.

Napakaswerte ko sa pamilya ko.
Napakaswerte ko dahil napunta ako sa ganitong klaseng pamumuhay.

Wish ko lang mgayong pasko,

Napapikit ako....

Sana hindi mawala saakin ang lahat ng 'to.

Nagmulat ako ng mata ko kasabay 'nun ang pagtulo ng luha ko.

Ba't ba ako naluluha? Pinahiran ko ang luhang tumutulo sa mata ko.

Nilapitan ko muli si mommy na ngayon ay nag-eenjoy sa pakikipag-usap sa kanyang mga kaibigan.

"Mom." Pagtawag ko, ngunit hindi siya lumilingon.

"Mommy!" Sigaw ko. Ngunit ayaw niya pa rin.

Napabuntong hininga nalang ako at pumunta kay Daddy.

"Daddy." Saad ko.

"Daddy?" Pag-uulit na tawag ko sa kanya ngunit ayaw niya parin akong lingunin.

Anyare sa mga tao dito?

Hinanap ko ang kapatid ko ngunit hindi ko siya mahagilap. Umakyat ako sa taas at pinuntahan siya sa room niya. Binuksan ko ang pinto at nakita ko siyang nakaupo at naglalaro ng kanyang teddy bears.

"Hey." Sabi ko at umupo sa kanyang higaan.

"Wha't are you doing here?" Tanong ko sa kanya habang patuloy parin siya sa kanyang paglalaro. Ngunit hindi niya parin ako nililingon.

Hinawakan ko siya sa kanyang kamay at bigla akong napabitaw.

"God! Cassey! Anlamig mo!" Sigaw ko.

Nilingon niya ako.

"Who are you? Cassey is not my name." Tanong niya.

Seriously?!

"Is this kind of a joke?! I'm your sister!" Natatawang saad ko.

"I don't have a sister, my sister is dead."

What?!

Dead?!

"What's your name?" Tanong niya.

"What the?! You don't even know my name?!" Napatampal ako sa noo ko.

What's happening here?!

"I'm--I'm--"

Wait? W-what's my name?

"Cassey! I-Im your sister!" Sigaw ko.

"No! You are not my sister! And Cassey is not my name!" Sigaw nito at biglang tumakbo palabas.

Anong nangyayari?!

Agad ko siyang hinabol palabas. Ngunit napatigil ako ng makita ang kaninang sala na puno ng tao pero ngayon ay wala na.

Shit! Naguguluhan na ako, Is this a nightmare?!

Nabulabog ako ng makarinig ng ingay sa labas.

Dali-dali akong lumabas ng bahay.

What the f*ck!!!!

Magulo sa labas, hindi ko alam kung ano ang nangyayari.

There were---there were Zombies!!!

Everywhere!!!

"Mom! Dad!" Sigaw ko at hinanap sila.
Marami na ang namatay.

Napaupo nalang ako ng makita ko sina mommy at daddy na duguan at wala ng buhay. Nakita ko ang kapatid ko na nakatayo.

"Cassey! Come here!!!!" Sigaw ko at hinablot siya saakin.

"No one is real." Napatingin ako sa kanya.

"Everything isn't real."

"What are you talking about?!" Gulong-gulong saad ko.

Nanghihina na ako. Hindi ko alam ang gagawin ko.

Naguguluhan na ako!

"Arrgghh!! This isn't real! This isn't real!!! This is a f*cking nightmare! Tell me!!!!!"

"All of this isn't real."

Napatingala ako sa nagsalita.

"Who are you?"

Ngumisi ito na nakapagbigay saakin ng kilabot.

"You're not who you are."

"Who are you?!" Giit na sigaw niya.

"This isn't your world."

"I said who are you!!"

Magkahalong emosyong sigaw ko

"I'm your nightmare."
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
I suddenly open my eyes and I just woke up from tha't nightmare again.

Habol-habol ko ang aking hininga.

Inilibot ko ang mga mata ko and I don't see anything except darkness.

Am I blind? I don't see anything.

Wha't did they do to me?

Pinilit kong tumayo ngunit hindi umaayon ang buo kong katawan.

I'am still here, lying on the cold ground doing nothing.

Letting them do what they want to do to me.

I should escape but

I don't have a choice. I can't fight back. I feel hopeless. I'am no one. I don't know who am I. I don't know where I came from. I don't know my name. Except tha't they are calling me.............

Project Zero..