Make It Faster (Arrhenius Series #2)

Sevhire Jefferson Arrhenius

SEVHIRE JEFFERSON ARRHENIUS

"Chloe, you're so cute.." Sabi ko sa kanya at kinurot ang kanyang pisngi.

She really is. Pero napangiwi agad ako nang maalala ang agwat naming dalawa.

Chloe pout her lips habang pinaglalaruan ang kanyang buhok, napatingin ako don. For fuck's sake Sevhire she's only in fifth grade! Tapos ako? Grade 10 na. Tangina.

I tapped her head.

"Are you okay?" Tanong niya sa akin.

Tumango. I don't know. Hindi ko alam kung okay ako ngayong alam ko na iiwan kita.

The news spread like a wild fire. Someone saw us two kissing, I just the side of her lips! Pero iba ang nakarating na balita, my brothers were so furious about this and I don't know why! I really like Chloe at alam ko pagdating ng tamang panahon ay magiging okay din ang lahat sa amin.

"I need to go, Chloe. Take care." Paalam ko, pinakita niya sa akin ang galit niyang mukha. Humalakhak ako ng peke at tinalikuran siya.

Hindi naging madali sa akin na iwasan si Chloe, pero nandiyan naman ang aking mga kaibigan. I've seen different girls pero wala, I just don't like girls my age. I want younger. Ang sarap kasi nilang alagaan.

"Kumain ka na Sevhire." Ani Tita Cadence, she was preparing our food dahil may sakit ang kasambahay namin.

Tinignan ko siya ng mabuti, her eyes were still puffy, probably because she cried the whole night. Ayoko lang ipahalata na mukha talaga siyang galing sa iyak.

My brother left because he's needed there in Australia, he is with my mom now at ngayon ay nasasaktan si Tita Cadence.

"Eat." Ani Tita Cadence habang walang ginang tinutusok ng tinidor ang hotdog.

"I'll be heading to Villa Verde later." Matamang sabi ko sa kanya, she just looked at me tapos ay bumalik na ulit ang sarili sa pagkain.

May imemeet akong mga young businessman katulad ko, they are the new rising name in Villa Verde at siguro di katagalan ay kahit dito rin sa Manila ay magiging kilala rin sila.

"May kakilala ka pala roon?" Tanong ni Tita.

Tumango ako.

Maaga kong tinapos ang aking almusal at naligo, I silently cursed my name for everything. Although I love convincing people, masyado pa akong bata para sa mga ganitog business. Grade 11 pa lang ako at dapat ay nilalaro ang mga babae.

Nagpahatid ako sa driver namin, malayo ang Villa Verde kaya talagang mababagot ako sa buong biyahe. I just sometimes looked at the window or play with my phone, Ah! Nakakabagot!

Matapos ang halos dalawang oras at kalahati ay nandito na kami. Manong dropped me off in the exact location of the Monteverde mansion.

"Thank you, Manong." Sabi ko.

The guards here were kind too, nilibot ko ang tingin sa paligid. There were horses, trees and everything! Sobrang sariwa siguro ng hangin dito.

"Kuya KD, Kuya KD! May bisita ata!"

I saw her again.

The last time I saw this kid ay noong pinaka una naming bisita dito sa Villa Verde.

She still have the same charm just like the last time.

"Sevhire Jefferson!" Nagagalak na bati sa akin nang nakakatandang Monteverde.

Nasaan ang isa nilang kapatid na lalaki?

"I'm afraid Traveon is busy with his things." Aniya na siyang nagpasagot sa mga tanong ko.