VINCENT (Book 2 of 2) ↠ Amor Aeternus | (PUBLISHED UNDER CLOAK-POPFICTION)

✨2.61: Impiyerno✨

I'm sorry about what happened last chapter but I would really appreciate if you leave some feedback/comments below. Again it's not the victim's fault.
Thank you!

#VINCENTwp

✨✨✨

Impiyerno

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.

After they were all done using me...After they were finally satisfied by their work, they just left me there, lying on the floor, shivering and naked from my physical clothes and only covered with my own blood, and drowning by my own silent tears.

I tried not to make any other movements and sounds that would attract them back to me. I wanted to be good as dead to them.

Kung pwede lang...sana namatay na lang ako.

But my body...it was still forcing me to breathe. And I didn't know why.

Hindi ko alam kung bakit pa iyon ginagawa ng katawan ko. Kung bakit pa ito nagpupumilit na mabuhay. Kung bakit pa ito ay nakipagsiksikan sa impyernong mundong 'yon kung nasaan kami namalagi.

Sana ay tumigil na siya. Sana ay hayaan na lang niya akong mamahinga.

"Tapos na ba kayo diyan?"

"Oo!"

"Good. Anyway, Javier, 'di ba mid wife ang nanay mo?"

"Oo Christian, bakit?"

"Call her and bring her here. Ligpitin niya ang kalat dito, masyado ng malansa. "

"Sige, madali lang 'yan."

"Siguraduhin mong papatahimikin mo ang nanay mo sa gagawin niya ha. Malilintikan ka talaga sa akin kapag nag-ingay 'yan."

"'Yun lang ba?"

"Bumili din kayo ng extrang damit para sa inyo at sa dalawang 'yan. O heto ang pera. Kailangan pagdating ng mga kausap natin, maayos na 'yang babaeng 'yan. At 'di ba meron kayo ng mga pantakip sa mukha? Isuot niyo na at baka makilala kayo nung Levi. Malaman niya pa kung kanino tayo nag tatrabaho."

"Masusunod. Kami na ang bahala dito."

"Sige, aalis muna ako at pinapatawag ako ng bossing natin. Basta, kapag natapos na kayo diyan, libutin niyo mamaya ang paligid. Patayin niyo ka agad kapag may nakita kayong nagmamasid. Kilala ko 'yung Levi na 'yun. Hindi 'yun mangmang. Imposibleng wala 'yung dalang back-up."

"Makaka-asa ka sa amin, Christian."

"Teka, bago ko pala makalimutan, ito na ba ang lahat ng gasolina na inorder kahapon? Sigurado na ba kayong kaya niyan pabagsakin ang buong lugar na'to?"

"Oo, siguradong-sigurado na 'yan. Pag kakuha mo ng mga kailangan mo sa mga bisita, i-eescort ka ka-agad namin papalayo at isasama natin sila sa dalawang 'to. Sa dami ng gasolina na 'yan, tiyak tustado sila!"

Niyanig ng mga mala-demonyo nilang tawa ang buong katawan ko. Pakiramdam ko ay umuulit na naman ang lahat ng nangyari sa akin. Parang mga galamay na naman na gumagapang sa katawan ko ang bawat bulungan, tawanan at murahan nilang ginagawa habang papalayo na sila sa akin.

Putang ina.

Sana ay pinatay na lang talaga nila ako bago nila ako iwanan sa ganitong estado.

Tang ina talaga.

Bakit kailangan pang hintayin nila si Levi para sindihan ang drum-drum na gasolinang ipinalibot nila sa amin?!