MERICRIS' SIDE
"Men? Okay ka lang?" tanong ni Alchi sakanya nung napansin sya nito na namumutla sya.
Hindi talaga mabuti yung pakiramdam nya. Parang umikot yung paningin nya at grabe ang ginaw na nararamdaman niya.
"Nakabukas ba yung aircon dito?" tanong niya sa mga kaibigan niya.
Nakita niyang lahat ng mga kaibigan niya ay nag-aalala syang tinignan.
Lumapit si Kathleen sakanya at kinapa ang noo niya.
"Ang init mo!" sambit ni Kathleen. "Leah! Pakikuha nga yung thermometer at Paracetamol sa first aid kit natin. Ikaw Mary! Kumuha ka ng kumot at unan sa kwarto ni Mericris. Dito natin sya pahihigain sa couch para mabantayan natin. At Denise! Kumuha ka ng tubig! Dalian nyo!" natarantang sambit ni Kathleen sa mga kaibigan niya. Biglang gumana yung pagka-bossy niya sa oras na yun.
Nakita nyang tumatakbo ang mga kaibigan niya sa pagkuha ng mga inutos ni Kathleen na para ring nataranta.
Napangiti na lang sya sa pag-alala ng mga kaibigan niya.
"Wag nga kayong OA! Lagnat lang naman ito." sabi niya sa kanila.
"Shut up! Wag ka nang magsalita." parang inang pinapagalitan sya ni Kathleen.
"Oh eto na yung tubig."
Kinuha niya ang baso ng tubig na hawak ni Denise at ininom ito.
"Salamat Nis." sabi niya pagkatapos niyang uminom.
Ngumiti lang si Denise at tumango sa kanya.
"Humiga ka na sa couch, Men. Nandun na yung unan at kumot mo." nakangiting sabi ni Mary sakanya nung nakalapit ito sakanya. Para bang 'happy to serve you' ang peg niya ngayon.
"Salamat Mers." sabi niya dito.
Gaya ni Denise, ngumiti ito sa kanya at tumango.
Maglalakad na sana sya patungo sa couch pero bigla syang nahilo at muntik ng matumba pero nahawakan agad sya nina Alchi at Jessel.
"Thanks." sabi niya sa dalawa.
"Aalalay na lang kami sa'yo." sabi ni Jessel sakanya at ipinaakbay sa magkabilang balikat nila Alchi ang dalawang kamay ko.
"Guys, salamat ha? Pero wag nyo na akong bantayan dito. Kaya ko ang sarili ko. At saka matutulog lang naman ako dito." sabi niya sa mga kaibigan nya nung nakahiga na sya sa couch at pinainom na sya ng gamot. Kinumutan naman agad sya ni Kathleen pagkatapos.
"Pero----!"
"Wala ng pero pero! Iwanan nyo na lang yung gamot at tubig ko dito sa maliit na mesa. At kung hindi kayo aalis sa harapan ko, hindi ako matutulog." sabi niya sa mga ito. Hindi niya kasi gustong sayangin ang oras ng mga ito sa pagbabantay sa kanya. May negosyo pa silang aasikasuhin.
"Fine! Just call us when you need us." sabi ni Kathleen na napairap ng kanyang mga mata.
Nagsitayuan na sila sa mga upuan nila at nagsimula ng magsilabasan.
"~Just call my na-a-ame and I'll be there~" rinig niya pang kanta ni Leah habang papalabas.
Naramdaman niyang napangiti pa sya bago sya nalamon ng dilim.
------------------
"Wake up beautiful."
"Come on, Min."
"You have to eat."
Naalimpungatan naman sya boses ng isang lalaki at ang patuloy na pagyugyog nito sa balikat niya.
"Ano ba! Ang ingay mo!" inis na sabi niya sa lalaki. Hindi niya matukoy kung sino yun pero wala na syang pakialam. Walang dapat maninira ng magandang tulog niya.
"Don't speak alien language to me now. You have to eat, Min." natatawang sabi nito.
Napagtanto niyang kilala niya ang lalaking 'to dahil sa tawa nito. Pero narinig niya rin ang pag-alala nito sa tono ng pananalita nito.
Napamulat agad sya ng kanyang mga mata at napatingin sa lalaki.
"J-Jin." garalgal na sambit niya kaya binigyan agad sya ni Jin ng tubig.
"Why are you here?" tanong niya pagkatapos niyang uminom ng tubig.
"Your friends told me you're sick when I asked them where were you." sagot nito.
Ngayon niya lang napansin na nakaupo lang si Jin sa carpet nila.
"How long was I out?" tanong niya dito nung napansin niyang madilim na ang labas.
"You slept the whole day. And you didn't even eat something before you sleep, you stubborn woman!" parang inang pinapagalitan sya nito.
"I'm sorry MOM." lokong sabi niya kay Jin.
Nakita niyang napangiti si Jin sakanya.
Kumuha ito ng pagkain gamit ang chopsticks nito at tinapat sa bibig niya.
"Say aahhhh"
Binuka naman niya ang bibig niya at sinubuan na sya ni Jin.
"This is yummy! You cooked these right?" nakangiting sambit niya agad kay Jin.
"Of course! The foods I cooked are always yummy. No one can disagree to that." proud na sabi nito kaya natawa sya.
Napaka-confident talaga nito.
"I object, your honor." birong sabi niya.
Binigyan lang sya ni Jin ng poker face bago sya sinubuan nito.
Natawa naman sya sa mukha nito.
"Okay, you can't eat these anymore since they're not yummy." nakasmirk na sabi ni Jin sakanya.
Nanlaki naman ang mga mata niya. Putek! Nakaganti ang isang 'to ah!
"No!,,, okay, okay, I'm taking back the words I said. Just please don't take my foods away from me!" sabi nya.
Natawa naman si Jin.
"Okay, but you have to say I'm the best cook and the foods I cooked are the yummiest." sabi ni Jin sakanya. Tawa lang ito ng tawa sa napairap na ngayon na si Mericris.
"Kim Seokjin! You're the best cook and your foods are the yummiest!" sabi niya at kinuha ang chopsticks sa kamay ni Jin. Kumuha sya ng pagkain at sinubo ito.
Nabigla naman sya nung kinuha ulit ni Jin ang mga chopsticks sakanya.
"You can't move too much, Min. You're still recovering. Here! Let me feed you." sabi nito at tinapat sa bibig niya ang pagkain.
Binuka niya ang bibig at kinain ang pagkain na sinubo ni Jin sakanya.
"By the way, where are my friends?" sabi nya kahit puno pa ng pagkain yung bibig nya.
"Don't talk if your mouth is full." saway naman ni Mommy Jin sakanya.
Nilamon niya muna lahat ang pagkain bago sya nagsalita.
"So? Where are they?" tanong nya ulit.
"They're in our beach house having dinner." sagot nito at sinubuan na naman sya.
"They left me here?" hindi makapaniwalang sabi niya. Hindi man lang sya ginising.
"Yes, because SOMEONE told them to get out and not to look out for her. Is she somewhat familiar to you?" sabi ni Jin na pinariringgan sya.
Binigyan nya ito ng poker face nya. Alam naman nyang sya ang tinutukoy nito.
"I just said that I can take care of myself but I didn't say to leave me here all alone!" inis na sabi niya.
Tinawanan lang sya ni Jin. Wengya!
"You're not all alone. I'm here, you know." sabi nito at kumuha ulit ng pagkain para subuan ulit sya.
Kinain niya ang pagkain na sinubo ni Jin sakanya.
"Thanks."
Ngumiti lang si Jin sakanya at pinatuloy ang pagsubo sakanya ng pagkain.
BINABASA MO ANG
Fake Love
Fanfiction"Guys? K-kanino tong humintong van?" Nabigla ang mga pitong dalaga na magbabarkada dahil may humintong van sa harapan nila. Nakaramdam sila ng kaunting takot. Nataranta sila at hindi makaisip ng mabuti. "Baka mga kidnapper! Putek! Tumakbo na tayo...
