အမုန်းသင့်ဧကရာဇ် (The Hated Emperor)

အပိုင္း-၂၀

အမုန္းသင့္ ဧကရာဇ္ (အပိုင္း-၂၀)

@@@@@@@@@@@@@@

'ဝုန္း!! ေဖ်ာင္း!!'

ထိုလွည္းလက္ရန္းက ဝုန္းခနဲ က်ိဳးက်သြားေတာ့ သူမရင္ထဲက သူ႔အေပၚ ထိခုိက္ေစလိုေသာ ဆႏၵကို သိလိုက္ရသည္။

~~ငါသာဆို ဒဏ္ရာအၾကီးၾကီး ရသြားမွာပဲ၊ ဒီပံုစံအတိုင္း ေရွာင္ေနရင္ ငါေတာ့ ေသဖို႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္၊ ငါျပန္တိုက္ခုိက္မွပဲ ရမွာ၊ ဝိုင္းၾကည့္ေနတဲ့သူေတြ ၾကားထဲမွာ ငါ သူ႔ကို အရံႈးေပးလို႔လည္း မျဖစ္ဘူး၊ ႏုိင္သြားျပန္ရင္လည္း သူက ငါ့ကို ေနာက္ထပ္ အျငိဳးထားေတာ့မွာ၊ အခုမွ ငါ့ဘဝရဲ႕ အက်ဥ္းအက်ပ္ထဲ ေရာက္သြားတာပဲ၊~~

သူမက သူ႔အား ေျချဖင့္ လွမ္းခတ္သည္။ သူ က်င္လည္စြာ ေရွာင္ပစ္လုိက္ေတာ့ သူ႔ပုခံုးကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ကုတ္ဆြဲလာသည္။ ေျခသိုင္း လက္သိုင္းက လ်င္ျမန္ျပီး တိက်ေနသျဖင့္ သူ ေရွာင္ရံုသာ ေရွာင္ေနလွ်င္ ထိခုိက္ေတာ့မွာ ေသခ်ာေနျပီ။

'အားရွန္ ငါတို႔ ထိခုိက္ေလာက္တဲ့ ရန္ျငိဳး ရွိေနတာလည္း မဟုတ္'

ဒီတစ္ၾကိမ္လည္း သူ႔စကား မဆံုးခင္ အားရွန္က သူ႔ကို ၾကာပြတ္ျဖင့္ ရစ္ပတ္လာ၏။ သူမ၏ ၾကာပြတ္သည္ ဘယ္လို သားေရအမ်ိဳးအစားနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားမွန္း မသိပဲ သူ လက္ျဖင့္ လွမ္းမဆြဲရဲပဲ ေရႊဓားျဖင့္ ခံေပးလုိက္ရသည္။

'ထ်န္း ခၽြမ္း ခၽြမ္း'

'ဖလပ္ ဖလပ္'

ေရႊဓားတြင္ ပြတ္ဆြဲ သြားေသာ ၾကာပြတ္က မီးေတြ ပြင့္ထြက္လာသည္။ ေတာ္ေသးသည္။ သူ လက္ျဖင့္သာ လွမ္းဆြဲ လုိက္လွ်င္ သူမ၏ ၾကာပြတ္ေၾကာင့္ သူ႔လက္ေတြ ျပတ္ထြက္ သြားႏုိင္သည္။ သူမက ေရႊဓား လက္ကိုင္ကို ၾကာပြတ္ျဖင့္ ခတ္ထုတ္ လုိက္ျပီး ဖမ္းလုိက္ေတာ့ သူ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ပဲ ဓားကို အေပၚသို႔ ကိုယ္ေဖာ့ကာ လွမ္းဖမ္းလုိက္ရသည္။ ဓားလည္း ထုတ္ျပီး သြားျပီ သူမကလည္း အဆက္္မျပတ္ တိုက္ခိုက္ေနတာေၾကာင့္ သူမတိုက္ခိုက္လာေသာ ၾကာပြတ္ရိုက္ခ်က္ေတြကို ေရႊဓားျဖင့္ ခံေဆာင္ျပီး ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ရသည္။

'ေကာင္းျပီ ဒီတစ္ၾကိမ္ေတာ့ ငါတို႔ ပညာကုန္ တုိက္ရေသးတာေပါ့'