Συνάντηση με το πεπρωμένο

Φυγή

Αλ – Τι ήταν αυτό τώρα εκεί;

Α – Είχες δίκιο κάτι περίεργο συμβαίνει.

Αλ – Αυτή η γυναίκα είναι αυτή που είδα στις φωτογραφίες του δικού μας.

Α – Αφού δεν φαινόταν πως την κατάλαβες;

Αλ – Αρχικά από την συνάντηση στα κρυφά και δεύτερον φορούσε ένα δαχτυλίδι που το φορούσε και στη φωτογραφία του δικού μας.

Α – Καλά εσένα από όλα όσα έγιναν στο δαχτυλίδι κόλλησες;

Αλ – Κόλλησα γιατί πρόσφατα έμαθα ότι το ίδιο δαχτυλίδι έχει και η Αναστασία, η οποία από ότι φαίνεται έχει σχέση με αυτόν τον άνθρωπο. Πάλι μπλεγμένη με καζίνο, είναι δε θα το αποβάλει ποτέ το μικρόβιο.

Α – Καλά μη βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα, φαινόταν ότι γνωρίζονται καλά. Το δαχτυλίδι όμως που κολλάει;

Αλ – Η Αναστασία το έχει από τον πατέρα της. Μου είπε ότι ένα ίδιο φορούσε και η μάνα της ήταν κάτι σαν λογοδοσία. Αλλά λέει δε βρήκε ποτέ το δαχτυλίδι της μάνας της.

Α – Άσε θα δούμε πως θα το ψάξουμε. Αρχικά, θα μάθουμε ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του καζίνο και όλη την ιστορία γύρω από αυτόν.

Το αυτοκίνητό τους είχε φτάσει στη περιοχή τους και έμενε μια μικρή απόσταση για να φτάσουν στο σπίτι του Αλέξανδρου, που όμως περνούσε από το σπίτι της μάνας τους. Στρίβοντας στο στενό, ο Άρης αντίκρισε την Αριάδνη έξω από ένα αυτοκίνητο μαζί με έναν άνδρα να συζητάνε. Τον είδε να τη φιλάει σταυρωτά και να μπαίνει στο αυτοκίνητο του. Ο Άρης, συνέχισε τη διαδρομή του επιταχύνοντας για να στρίψει στην επόμενη στροφή και να απομακρυνθεί από εκεί.

Δ – Τον είδες τον τρελό, πως τρέχει έτσι σε κατοικημένη περιοχή;

Αρ – Τον είδα που να μην τον έβλεπα.

Δ – Ε;

Αρ – Όχι λέω τον είδα τι να πεις, μη δίνεις σημασία.

Δ – Ε πως; Λες να έκανε καμιά παρανομία και να έτρεχε έτσι; Είχε και σπασμένο φανάρι.

Αρ – Αλήθεια; Τελικά είσαι πολύ παρατηρητικός.

Δ – Η δουλειά μου είναι αυτή. Τέλος πάντων καληνύχτα και αύριο όπως είπαμε θα σε περιμένω στο αεροδρόμιο αφού δε θες να πάμε μαζί.

Αρ – Έγινε, καληνύχτα!

Ο Δημήτρης μπήκε στο αυτοκίνητο του και ξεκίνησε. Ένιωθε τόσο όμορφα κοντά στην Αριάδνη. Δεν ήταν όπως οι άλλες γυναίκες που γνώρισε. Είχε μια γλυκύτητα, μια ηρεμία στο βλέμμα της που σε κάνει να ξεχνάς όλες σου τις έγνοιες.