Συνάντηση με το πεπρωμένο

Αποχαιρετισμός

Η Αναστασία τώρα συζητούσε με τον Ορέστη τον γραμματέα της για τη δουλειά μιας και ζητούσε καθημερινή ενημέρωση και συντόνιζε τις κινήσεις της μέσω του Ορέστη. Ξαφνικά ένιωσε έναν πόνο στην καρδιά τόσο δυνατό λες και της την τρύπησαν. 

Ορ - Αναστασία, είσαι καλά; Να φωνάξω τον γιατρό;

Αν - Όχι καλά είμαι. 

Είπε η Αναστασία αλλά ο πόνος άρχισε να τη κυριεύει και τώρα δυσκολευόταν και να αναπνεύσει. Ο Ορέστης παράτησε τους φακέλους και έτρεξε να φωνάξει γιατρό. Ο Άρης με τον Αλέξανδρο βρισκόντουσαν στον διάδρομο συζητώντας. Ο Άρης ήρθε να δει λίγο την φίλη του και τον αδερφό του που ήταν μέρα νύχτα εκεί και ας έλεγε ψέματα στην Αναστασία ότι έφευγε. 

Μόλις είδαν τον Ορέστη να τρέχει σηκώθηκαν ταραγμένοι. Μια γυναίκα του νοσηλευτικού προσωπικού ειδοποίησε τον γιατρό και έτρεξε αυτή αμέσως κοντά της. 

Αλ - Ορέστη τι έγινε;

Ορ -Δε ξέρω την πονούσε η καρδιά και μετά δε μπορούσε να αναπνεύσει. 

Αλ - Τι; Τι είναι τώρα αυτό;

Α - Άλεξ ηρέμησε. Θα βγει η γυναίκα και θα μας πει. 

~

Ο Ραφαήλ πρόλαβε και άρπαξε το χέρι της Δανάης σηκώνοντας το ψηλά την ώρα που η ίδια είχε πατήσει την σκανδάλη και έτσι η σφαίρα πήγε στο πουθενά. 

Ρ.Δ. - Τρελάθηκες; Τι θα γινόταν αν αργούσα ένα δευτερόλεπτο;

Δ - Ραφαήλ ήταν η μόνη λύση.

Ρ.Δ. - Ποια; Να τινάξεις τα μυαλά σου; Το παιδί σου δε το σκέφτηκες;

Δ- Αυτή σκεφτόμουν. Μόνο αυτήν. 

Ρ.Δ. - Σύνελθε! Η κόρη σου είναι υγειής και εσύ θα ξεμπερδέψεις με αυτά και θα είσαι κοντά της.

Δ- Ραφαήλ το ξέρεις και εσύ ότι μετά θα με σκοτώσουν και θα κάνουν κακό και στο παιδί. 

Ο Ραφαήλ της έδωσε ένα χαστούκι και την αγκάλιασε. 

Ρ.Δ. - Δανάη, αυτή τη φορά δε θα γίνει τίποτα, στο τέλος θα είσαι μαζί με την κόρη σου. Η θέση σου είναι δίπλα της να την προστατεύεις. Δεν είναι σωστό να την αφήσεις και να φύγεις ξανά. 

~

Η Αναστασία συνήλθε γρήγορα και δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στο συμβάν από τους γιατρούς αποδίδοντας το σε ψυχολογικούς παράγοντες. Η κατάσταση της βελτιωνόταν μέρα με τη μέρα και σε λίγο θα μπορούσε να πάρει εξιτήριο. Λίγες μέρες αργότερα βρισκόταν στο σπίτι της και δούλευε πάνω στο project που είχε ανοίξει πριν το ατύχημα. Δούλευε ασταμάτητα σαν μηχανή προκειμένου να μη σκέφτεται τίποτα και κανέναν. Ο Αλέξανδρος χτύπησε τη  πόρτα και η Αναστασία σηκώθηκε με μια ελαφριά δυσκολία να ανοίξει. Ένιωθε ακόμα πόνους μιας και το ατύχημα ήταν συντριπτικό.