Συνάντηση με το πεπρωμένο

Βάφτιση

~Βάπτιση~

Όλοι βρίσκονταν στην εκκλησία τη βάφτιση της μικρής, η Αριάδνη με τον Άρη είχαν καλέσει πολύ κόσμο και μετά θα έκαναν γλέντι σε μαγαζί. 

Η μικρή κόρη τους στην αγκαλιά της Αριάδνης δεν έδειχνε καθόλου ανήσυχη και καθόταν σαν να απολαμβάνει που όλοι την θαύμαζαν. Η Αναστασία την πήρε στην αγκαλιά της για να πάει η Αριάδνη να χαιρετήσει κάποιους που μόλις ήρθαν. Το παιδί στην αγκαλιά της γελούσε μιας και έπαιζε με τα σκουλαρίκια της. 

Ιωάννα - Ρε συ Αναστασία, σου πάει πολύ το παιδί. Άντε να κάνεις και εσύ ένα. 

Αν - Ναι ε; 

Φίλιππος - Ναι όντως, βγάζεις μια τρυφερότητα κάθε φορά που είσαι κοντά στη μικρή. 

Αν - Έτσι πρέπει, στα παιδιά πρέπει να δείχνουμε τρυφερότητα. 

Ο Αλέξανδρος πλησίασε τον Άρη , μαζί με έναν φίλο τους. 

Αλ - Άρη, ήρθε και ο Αντρέας καλά τον κάλεσες και δε το ήξερα;

Α - Ε είναι και δικός μας φίλος. Πως είσαι φίλε;

Είπε και τον χαιρέτισε.

Αντρέας - Μια χαρά, συγγνώμη στο γάμο σας δε μπόρεσα να έρθω, αλλά στη βάφτιση είπα θα πάω οπωσδήποτε. Κούκλα η κόρη σου την είδα τώρα καθώς ερχόμασταν. 

Α - Πήρε από τη μαμά της για αυτό. 

Η Αριάδνη ήρθε στο μέρος τους και ο Άρης πέρασε το χέρι του από τη μέση της αγκαλιάζοντας την. 

Α - Αριάδνη μου, να σε συστήσω, ο φίλος μου ο Αντρέας από το Λονδίνο. 

Ο Αντρέας άπλωσε το χέρι του και έκανε μια ζεστή φιλική χειραψία. 

Αντρέας- Χάρηκα πολύ Αριάδνη που επιτέλους γνωρίζω αυτή που πήρε τα μυαλά του φίλου μου. 

Α - Ε καλά όχι και τα μυαλά υπερβολές. 

Αρ - Και εγώ Αντρέα μου, έχω ακούσει τόσα για σένα. Αλήθεια πως και τόσο καιρό δεν γνωριστήκαμε; 

Α - Ο Αντρέας ζει χρόνια στην Αγγλία, έχει αλυσίδα εστιατορίων. Σπάνια έρχεται Ελλάδα. Από παιδιά γνωριζόμαστε. 

Αντρέας- Ναι οι γονείς μας είναι πολύ καλοί φίλοι και ήμασταν συχνά ο ένας στο σπίτι του άλλου. 

Άλεξ - Ξέρετε με τον Αντρέα έτυχε να μένουμε παρά δίπλα στο Λονδίνο. 

Αντρέας- Είναι το εστιατόριο από κάτω, το κεντρικό και θέλω να είμαι κοντά. Αριάδνη έλεγα πριν και στον Άρη ότι η κόρη σας είναι πολύ όμορφη.