Συνάντηση με το πεπρωμένο

Επιστροφή

Το επόμενο πρωί η Αναστασία έκανε ένα ντούζ και πήγε με το μπουρνούζι της να συμμαζέψει τη κουζίνα μιας και χθες την άφησαν σε μαύρα χάλια. Καθάρισε το πάγκο, τα πιάτα και άρχισε να ετοιμάζει πρωινό. 

Ο Αλέξανδρος σηκώθηκε και δεν τη βρήκε δίπλα του. Έβαλε το παντελόνι του και το πουκάμισο του χωρίς να το κουμπώσει. Βγήκε από το δωμάτιο και πήγε στο μπάνιο. Πλύθηκε και προχώρησε προς την κουζίνα όπου άκουσε φασαρία. 

Πήγε από πίσω της και την πήρε αγκαλιά καθώς την φιλούσε.

Αν - Αυτή η συνήθεια που έχεις όταν είμαι στη κουζίνα να έρχεσαι από πίσω μου..

Ο Αλέξανδρος τη γύρισε προς το μέρος του και την κοίταξε σε απόσταση αναπνοής, χαμογελώντας. Η Αναστασία ξέχασε τι ήθελε να πει.

Αλ - Αυτή η συνήθεια τι;

Αν - Πολύ με ενοχλεί να το ξέρεις.

Αλ - Χθες είπες δε θα ξανά πεις ψέματα. 

Είπε και την φίλησε ξανά. Την ανέβασε πάνω στον καθαρό πάγκο και άρχισε να τη φιλάει. 

Έξω η μέρα ήταν ηλιόλουστη, γεμάτη ζωή και ένα αυτοκίνητο σταμάτησε από έξω. Ο άνδρας κατέβηκε και άνοιξε το πίσω μέρος του αυτοκινήτου βγάζοντας δύο βαλίτσες. Η Αριάδνη βγήκε από το αμάξι, απολαμβάνοντας το ανοιξιάτικο αεράκι που φυσούσε. Ήταν σίγουρη πως η Αναστασία θα χαιρόταν πολύ που ήρθε κάνοντάς της έκπληξη. Βέβαια ήθελε να φτάσει χθες στα γενέθλια της αλλά δυστυχώς δε μπόρεσε. 

Αρ - Άστα Δημήτρη μου θα τα πάω μόνη μου μέσα.

Δ - Δε θες να σε βοηθήσω;

Αρ - Όχι δε χρειάζεται, αρκετά έκανες, μόνο που άφησες τη δουλειά σου για να έρθεις να με πάρεις από το αεροδρόμιο αρκεί.

Δ - Μου έλειψες. 

Είπε και τη φίλησε.

Αρ - Πριν λίγες μέρες ήσουν στην Αθήνα μαζί μου, πώς σου έλειψα;

Δ - Ε γίνεται.. Θα σε δω το βράδυ;

Αρ - Α δε ξέρω.. Ήρθα για τη φίλη μου και μετά από τόσο καιρό θέλω να περάσω χρόνο μαζί της. 

Δ - Τέλος πάντων, το δέχομαι θα κάνω υπομονή. 

Αρ - Άντε φύγε θα κάνουν πάρτι πάλι στο τμήμα, θα νομίζουν ότι δε θα πας.

Δ - Ναι τους άρεσε που έλειπα συνέχεια από την υπηρεσία, τώρα θα δουν τι εστί βύσσινο. Άντε καλά να περάσετε, χαιρετίσματα δώσε και από μένα στην Αναστασία.