Συνάντηση με το πεπρωμένο

Λίγο πριν την έκρηξη

Η Αριάδνη γύρισε και δε μπορούσε να πιστέψει ότι δέχτηκε. Είπε ναι στη Βέρα. Αυτός ο άντρας απειλούσε τις ζωές τους και για πρώτη φορά πίστεψε στη Βέρα. Όταν έλεγε ο άντρας μου, για πρώτη φορά η Αριάδνη διέκρινε μια λησμονιά, μια αγάπη, έναν πόνο.. 

Ο Άρης της είχε πει ότι θα τον έπιανε η αστυνομία, σκέφτηκε ότι δεν έπρεπε να του πει τίποτα για αυτό. Η αστυνομία θα έβρισκε και άλλο τρόπο να πιάσει την Εύα και τη Βέρα. Τώρα έπρεπε, για πρώτη φορά να υποστηρίξει τη μάνα της και θα το έκανε. Ίσως γιατί η Βέρα, στο τέλος της είπε ότι την αγαπάει και την αγκάλιασε με δάκρυα στα μάτια. Της ζήτησε συγγνώμη για τη σκληρή της στάση όλα αυτά τα χρόνια και της εξήγησε ότι ευθύνονται τα δικά της παιδικά χρόνια. 

Πρώτη φορά, η Αριάδνη άφησε τον εαυτό της να αισθανθεί τη Βέρα, μητέρα και πείστηκε από τα λεγόμενα της. Ίσως γιατί, είχε τόσο έντονη την ανάγκη να νιώσει τη μητρική στοργή έστω και αργά. 

Ζήλεψε που η μάνα της Αναστασίας ζούσε και με τον τρόπο της, της έδειχνε την αγάπη της. Δεν ζήλεψε με τη κακή την έννοια αλλά να θα ήθελε και αυτή η μάνα της να ήταν ένα καλό άτομο που ό,τι έκανε, το έκανε για το καλό της κόρης της. 

Αποφάσισε να πιστέψει όσα της είπε η Βέρα, όχι να την συγχωρήσει απλά να την πιστέψει. Για πρώτη φορά. 

Προχώρησε στο σαλόνι και είδε την Αναστασία να κοιμάται στον καναπέ με τη τηλεόραση ανοιχτή μπροστά της. Έτσι έκανε, όταν ήταν κουρασμένη και έβλεπε κάτι, πάντα την έπαιρνε ο ύπνος χωρίς να δει ποτέ το τέλος. 

Θυμήθηκε που όταν ήταν μικρή έκανε το ίδιο, κάθε φορά, κάθε βράδυ, ίσως γιατί περίμενε την μάνα της να τη βάλει στο κρεβάτι της. Κάθε βράδυ περίμενε το φιλί της μάνας της για να κοιμηθεί. 

Η Αριάδνη, το μικρό κοριτσάκι έκανε ότι κοιμόταν για να τη σηκώσει από τον καναπέ η μάνα της και να τη βάλει στο κρεβάτι. Κάθε βράδυ περίμενε το φιλί της Βέρας. Η Βέρα ερχόταν κάθε βράδυ, αργά νομίζοντας πως κοιμάται και τη φιλούσε στο χέρι ή στο μέτωπο ή καθόταν και τη χάζευε για ώρα. 

Ντρεπόταν που νοσταλγούσε αυτές τις στιγμές, ντρεπόταν για την μάνα της, αλλά και πάλι ήταν μάνα της. 

Σκέπασε καλύτερα την Αναστασία και άφησε το όπλο της στο συρτάρι της υποδοχής που το είχε αφήσει η Αναστασία. Πρόσεξε το κινητό του Άρη πάνω στο έπιπλο. Πως και δε γύρισε να το πάρει σκέφτηκε; Το έβαλε στη τσάντα για να του το πάει αύριο στο γραφείο.