beni bulduğun zaman ⇢ byler

"17

"Bence bu iyi olabilir." dedi. "Yani hislerini söylersen rahatlarsın."
"Evet." dedim hafiften gülümseyerek. O da güldü.
"Ne oldu?" dedim.
"Nancy," dedi. "Uzun zaman olmuştu. Çok güzelleşmiş. Onunla nasıl okulda karşılaşmadık anlamıyorum." dedi ve yeniden güldü.
"Yoksa sen de ondan mı hoşlanıyorsun?" dedim.
"Saçmalama." dedi. "Hem onun sevgilisi var. Arası kötüleşmiş biraz ama yine de Steve benim en iyi arkadaşım." dedi. Steve ile gerçekten iyi arkadaşlardı ama Nancy ile tanışmamış olması biraz garipti. Ondan hoşlanıyor olmalıydı. Steve abiden ayrılırsa sevgili olabilirlerdi.
"Hey, ayrılırlarsa sevgili olun tamam mı?" dedim ve güldüm.
"Tabi canım, kesin." dedi ve abim de güldü.
Eve gittikten sonra annem bir ton soru sordu. Tabiki ona abime anlattığım şeyleri anlatmadım. Mektubu da yırtıp çöpe atmıştım. Yorgun olduğumu söyleyip odama çıktım. Fiziksel olarak yorgun olmasam da ruhsal olarak yorgun düşmüş olabilirdim. O yaşadığımız şey.. gözümün önünden bir dakika bile ayrılmıyordu. Hiç unutamayacaktım onu. Aşıktım ve.. bu hoşuma gitmişti. Bunu söyleyecek cesaretim olmalıydı belki de. Tam o anda söylemeliydim.. Bilmiyordum ve başım yeniden çatlayacak gibiydi. Uyumak zorundaydım çünkü yarın okul vardı.
Sabah okula gittiğimde Mike olayı Dustin ile Lucas'a anlatmış olmalıydı. Hepsi bana geçmiş olsun deyip duruyordu. Bu arada dersler de ilerliyordu. Ödevler ve sınavlar artmıştı. Üzerimde zaten baskı vardı ve bunlar da biraz fazla geliyordu. Ama hallediyordum. Çünkü çoğu zaman Mike'larda buluşuyor ve ders çalışıyorduk. Eskiden olduğu gibiydik artık. Genelde Lucas ile Dustin daha yakınlardı. Ben de Mike ile daha yakındım ve bu gerçekten hoşuma giden bir şeydi. Ödevlerimiz olmadığı zaman Mike'lara gidip D&D oynuyorduk. Sürekli onlarda buluşuyorduk. Bir kaç kez Lucas'lara da gitmiştik. Dustin'lere ise iki defa falan gitmiştik. Bize hiç gelmemişlerdi. Aslında bu iyi bir şeydi çünkü Mike bazı şeyler hatırlayabilirdi ve ben bunun Snowball'dan önce olmasını istemiyordum. Bu yüzden hiç davet etmemiştim onları. Ama annem "Bir şey olmaz, davet et." deyip duruyordu.
Okul başlayalı bir ay olmuştu ve gerçekten güzel gidiyordu her şey. Mike'larda buluşmak bile gerçekten eğelence vermeye başlamıştı. Birbirimizi daha çok tanıdığımız için yapacak daha çok şey buluyorduk. Bir pazartesi akşamı yeniden Mike'larda buluşmaya gidecektim. Annemle konuşuyordum.
"Canım, sürekli sen onlara gidiyorsun. Bir kere de onlar bize gelsinler. Bu cuma için plan yapın. Hem hafta sonuna girdiğimiz için ödev yapmamış olursunuz." dedi. Bu iyi bir fikir olabilirdi.
"Tamam anne. Söylerim." deyip evden çıktım ve Mike'lara gittim. Kitapları hazırdı. Önce ders çalışacak sonra zamanımız kalırsa oyun oynayacaktık.
"Mike? Sence çabuk biter mi?" dedim.
"Biter bence, öğretmen az vermişti bu sefer." dedi. Biz konuşurken kapı çoktan çalmış ve Lucas ile Dustin odaya girmişlerdi.
"Off öğretmen ödevleri yığdı." dedi Lucas. "O pislik çocuk konuştu diye bütün sayfayı 10 defa deftere yazın dedi, inanabiliyor musunuz?"
"Neymiş kıza mektup yazmış, bütün ders kızla tartışmışlar falan." dedi Dustin.
"En azından eğeleniyorsunuz derste. Biz de hiçbir şey yok." dedim. Dersler çok sıkıcı geçiyordu.
"Tabi canım. Ne demezsin, aşırı eğelendik." dedi Lucas.
"Aslında kızın çoçuğun yüzüne tükürüşünü görmeliydiniz. Öğretmen delirdi derste." dedi Dustin ve hepimiz kahkaha atmaya başladık.
"Tamam tamam, hadi ödevlere geçelim." dedi Mike. Hepsi oturduktan sonra ben konuşmaya başladım.
"Çocuklar, bu cuma bizde buluşmaya ne dersiniz? Hem ödevleri hafta sonuna bırakırsınız, bize daha çok zaman kalır." dedim.
"Eviniz yakın mı?" dedi Dustin.
"Evet hemen 2 sokak aşağıda." dedim.
"Ben gelebilirim o zaman." dedi Dustin.
"Ben de gelirim." dedi Lucas ve hepimiz Mike'a bakmaya başlamıştık.
"Ben de gelebilirim." dedikten sonra hepimiz güldük ve ödevleri yapmaya başladık.
O akşam eve gittiğimde anneme bunu onayladıklarını ve cuma günü okuldan sonra bizde olacaklarını söyledim. Annem de rahatlayınca cuma gününü beklemeye başladım. Zaman çok hızlı akıp gidiyordu.