Aptal Karahindiba Ve Diğerleri

17

Nisan'ın bu ders bizim sınıfa geleceğini bildiğimden tenefüs boyunca kantinde oyalandım. Ondan uzak durmam gerekiyordu çünkü onu unutmaya çalışıyordum ve çevremde sürekli onu görürken bu mümkün değildi.

Son zamanlarda gece gündüz Nisan'la yatıp kalkan kız kardeşim bu durumu güçleştiriyordu. Deli Neva sırf Nisan'la daha fazla vakit geçirebilmek için yurtta kalmayı bırakarak okuluna servisle gitmeye başlamıştı.

Ders zili çaldığında artık sınıfa gitmem gerektiğini anlayarak yavaş yavaş yürüdüm.

Sınıfa girdiğimde Nisan'ın masasına oturmuş onunla sohbet eden arkadaşlarımı görmek sinirlenmeme neden olmuştu.

Bunlar ne zaman böyle samimi olmuşlardı ki?

Hakan ve Mert, Nisan'ı güldürmek, etkilemek için elinden gelen her türlü şebekliği yaparken sanki onları umursamıyormuş gibi yaparak sırama oturdum.

Nisan çok güzeldi, onu gören herkesi kendine hayran bırakacak kadar güzel. Sadece son zamanlarda iyice zayıflayan vücudu ve solgun görünen teniyle her an kırılacakmış gibi duran narin bir bibloya benziyordu.

Elimden gelse onu korumak için pamuklara sarardım, yemek yemesi için saatlerce mutfakta zaman geçirirdim. Ama atladığım ufak, ufacık bir nokta vardı ki Nisan beni yanında istemiyordu. Arkadaşı olarak bile...

Bu anlamakta zorlandığım bir durumdu. Tüm okul benimle konuşmak, arkadaş olmak isterken üçüncü sırada bile olsam okulun en popüler grubunda olduğum halde Nisan beni neden istemiyordu? Beni sevmiyordu bunu kabullenmiştim ama onun için arkadaş dahi olamayacak kadar kötü biri miydim?

Bu şekilde sürekli onu düşünmek, Nisan'ı unutmak bir yana beni ona daha çok bağlanmaya itiyordu.

Öğretmenin gelmesiyle iki aptal sırasına geçerek Nisan'ı rahat bıraktı. Şu bilinmeyen yüzünden her önüme gelene aptal demeye başlamıştım. Telefonumu çıkararak ona mesaj yazdım, onunla sohbet etmek kafa dağıtmak için iyi olabilirdi.

Selim: Selam

Anında cevap geldi.

Karahindiba: Aaa ilk mesaj ☺️

Selim: Ne yapıyorsun?

Karahindiba: Proje ödevi

Selim: Okulda değil misin?

Karahindiba: Boş ders..

Selim: Bu tarihte proje ödevi mi yapıyorsun? Ödevini nisan sonuna bıraktığına göre baya tembel olmalısın

Ya da üşengeç

Karahindiba: İkiside değil aslında
Ama bu durumu açıklayamam

Sen ne yapıyorsun?

Selim: Dersteyim 😒

Karahindiba: Çok sevgili müdürümüz ve onun çok sevgili cezaları❤️

Selim: Hala aynı şeyi söylüyorum
Hep o iki aptal yüzünden

Karahindiba: Madem o kadar rahatsızsın takılma onlarla?

Selim: Popülerlik hoşuma gidiyor 😎
Ve bu popülerliği onlara borçluyum

Karahindiba: Ciddi misin? Bu kadar sığ bir insan olduğunu bilmiyordum😬

Ayrıca ufak bir detay; Sen onlar olmadan da  popüler birisin

Selim: Ciddi değilim tabi ki...
Onlar benim 12 senelik arkadaşlarım
Onları seviyorum ve benim için değerliler

Ayrıca en az onlar kadar aptalım, onlarsız da başım belaya girerdi.

Karahindiba: Merak etme hepsini biliyorum 😎

Selim: Peki şeyi biliyor musun?

Karahindiba: Neyi?

Selim: Bu aptallar biraz daha Nisan'a bakmaya yahut ona asılmaya devam ederse, arkadaş katili olacağımı
(Görüldü)

Selim: Hey! Bayan Gizem
İyi misin?

Karahindiba: Ben iyiyim de, asıl sen nasılsın?
Kafan mı güzel?
Nisan'ı neden umursuyorsun ki?
Onun hakkında konuşmaya bile tahammül edemediğini düşünüyordum

Selim: Doğru düşünmüşsün

Sadece Nisan, kardeşimin yakın arkadaşı ve kardeşimle yaşıt
Bu zevzeklerin kardeşim yaşında birine asılması sinir bozucu
Ondan kızmıştım

Karahindiba: Sana bir bilgi vereyim mi?
Ben de Nisan'la aynı yaştayım.

Karahindiba çevrimdışı

Selim: Demek 10. Sınıfsın?

Hey, nereye gittin?
Bu konuya bu kadar bozulacağını düşünmemiştim.