Aptal Karahindiba Ve Diğerleri

EH 27

Hakan kulağındaki telefonu sinirle attı masanın üzerine.

"Bu kız neden hiç bir aramamı açmıyor anlamıyorum. Başına bir şey gelmiş olabilir mi? Acaba annesini arasak mı?"

Selim ona merakla baktı. Kız kardeşinden mi bahsediyordu?

"Hangi kız?"

Hakan öfkeyle tısladı.

"Kim olacak, Pınar. Gittiği günden bu yana her gün arıyorum mesaj atıyorum hiç birine cevap vermiyor."

Mert huzursuzca kıpırdandı oturduğu yerde.

"Ben nedenini biliyorum."

Hakan ve Selim merakla Mert'e bakarken Mert ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Ne olursa olsun Hakan'ın bilmesi gerekliydi çünkü Pınar'ın onunla konuşmaya ihtiyacı vardı.

"Pınar, 9. sınıftan bu yana sana aşık Hakan. Her zaman sustu bunu dile getirmedi ama bu gerçek. Döneceği gün onunla konuştum artık seni unutması gerektiğini senin Neva'ya aşık olduğunu söyledim. Çok kötü görünüyordu; onu unutacağım dedi ve gitti."

Selim şaşkınlıktan dona kalırken Hakan duyduklarına inanmamıştı.

"Bu imkansız! Pınar ile biz abi kardeş gibiyiz. Öyle bir şey olsa anlardım ben."

"Malesef gerçek bu kardeşim, bunu Pınar'ın kendisinden duydum. İnkar etmedi o gün aksine hemen kabullendi."

Ne yapacağını şaşırmıştı Hakan. Pınar'a koşmak onu teselli etmek yanında olmak istiyordu ama Neva'nın üzülmesini yanlış anlamasını da istemiyordu. Selim onun sırtını sıvazladı.

"Neva'ya anlat, seni anlayacaktır sonra da bir an önce Pınar'ın yanına git onunla konuşman gerekiyor."

Hakan onu onaylayıp hızla masadan kalkarken Mert arkasından bakakalmıştı. Acaba ona anlatarak doğru bir şey mi yapmıştı?

...

Mustafa Kemal, özgürlük demek
En güzel şarkıdır dudaklarda...

193♾